170. Michiel Vanhuysse - Open Minded
Luister naar deze aflevering:
De podcast WHY van Michiel Vanhuysse, host van de Open Minded Podcast.
Opgenomen op 29/09/2025.
Een gesprek met fysiotherapeut en podcast maker Michiel Vanhuysse (BE) over zijn podcast "Open Minded", een podcast die ontstaan is vanuit nieuwsgierigheid en verlangen naar échte gesprekken.
Samen met boeiende gasten gaat Michiel op zoek naar nieuwe inzichten, perspectieven en open gesprekken over alles wat ons als mensen raakt. Hier draait het niet om wie het hardst roept, maar om écht luisteren, vragen durven stellen en jezelf blijven. Gewoon mensen onder elkaar. Geen maskers, geen grote ego’s. Gewoon eerlijk, open en vooral: authentiek.
We hebben het o.a. over:
de voor- en nadelen van solo podcasten of met een co-host
realistische verwachtingen hebben als podcaster
hoe opnemen bij je gast thuis je podcast rijker maakt
passie en consistentie als essentiële ingrediënten voor een succesvolle podcast
waarom het belangrijk is om je podcast meerdere keren te herbeluisteren
Podcast op Spotify: https://open.spotify.com/show/3Iw8I3c7mm8ThZpwPiRBQQ?si=c32dc85a045f4d71&nd=1&dlsi=aa99a3a7ccf54fb5
Podcast op Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/be/podcast/open-minded/id1748221842
Connecteer met Michiel:
https://www.linkedin.com/in/michiel-vanhuysse-58bb9219a/
https://www.instagram.com/openminded.podcastbe/
Music from #Uppbeat (free for Creators!): https://uppbeat.io/t/cutesy-chamber-ensemble/no-mystery
License code: K2HYNI6S4OV9PFQV
Transcriptie:
Disclaimer - deze transcriptie is gemaakt met A.I. en kan fouten bevatten.
Ann Alice: Dag Michiel, welkom in Why Do You Podcast.
Michiel: Hey, hallo, goeiemorgen.
Ann Alice: Het is gelukt, we zijn hier op hetzelfde uur.
Michiel: Ja, we hebben na elkaar al een keer een mes gelopen.
Ann Alice: Ja, omdat jij ook mijn geliefde Portugal was, en dat is er een uur verschillen. Het is eigenlijk mijn grootste angst, of één van mijn angsten, om naar Portugal te verhuizen, dat uurverschil. En hoe vaak dat het wellicht de kans is om afspraken mis te lopen.
Michiel: Ja, het was bij mij ook de eerste keer dat dat daar gebeurde. Ik was, ik weet niet of het een uur... Ik denk of een uur later. Het is daar een uur later, hè.
Ann Alice: Het is daar een uur vroeger.
Michiel: Het is een uur vroeger daar, ja. Ik had daar gemist van uren. Ik zat daar voor mijn laptop en ik dacht, allee, dat werkt.
Ann Alice: Maar het is gelukt, je bent terug in België.
Michiel: Yes, yes, yes.
Ann Alice: Je bent een podcast aan het maken. Vertel.
Michiel: Mijn podcast bestaat sinds begin vorig jaar. Die heet Open-Minded. De vertaling van ruimdenkender zijn. Dat is ook waar het bij mij rond draait. Mijn podcast is initieel gestart met een co-host, Kimberly Arnold, dat is eigenlijk een personal trainer en een voedingsdeskundige. En wij hadden altijd heel veel diepgaande gesprekken met twee. waarbij we op een bepaald moment zeiden, eigenlijk zouden we daar eens een microfoon tussen moeten zetten. En misschien zouden mensen daar nog iets aan hebben ook. Dus vanuit die insteek zijn we gewoon begonnen. We hebben eerst van die kleine microfoontjes aangeschaft, dat je zo kan spelden op je t-shirt. En daar gewoon onze gsm's bij gezet, om nog wat videomateriaal erbij te krijgen. En van daaruit is het gestart eigenlijk.
Ann Alice: En nu doe je het alleen verder, begrijp ik het dan? Ja.
Michiel: Dus ik denk dat wij een aantal episodes samen gedaan hebben tot maart dit jaar. En daarna... Ze heeft ook een kindje gekregen. Haar prioriteiten zijn ook wat geshift, dus we hebben een goed gesprek gehad erover. We komen altijd supergoed vereend. Ze is altijd een van mijn beste vriendinnen. Waarin we dan gezegd hebben dat we het gerust verder zetten. wil ik er ooit terug inspringen, ook geen probleem. Momenteel zet ik het inderdaad alleen voor, klopt.
Ann Alice: En ja, dat is wel anders, hè. Maar je vindt het ook nog wel leuk alleen.
Michiel: Het heeft zijn voor- en zijn nadeel, denk ik. Er zijn positieve kanten aan de twee. Soms is het leuk om de insteek van iemand anders, betreffende welke vraagstelling je zou doen of welke persoon je zou vragen op je podcast. Dat zijn dan stukken die je soms alleen moet doen, maar ik vind mijn weg er wel in.
Ann Alice: En heb je dan ook gasten die je uitnodigt?
Michiel: Ja, tuurlijk. Dus eigenlijk bij mij, de mensen die ik vraag op mijn podcast, ga ik gewoon heel hard uit van het gevoel dat ik erbij heb. Dus ik kan soms gewoon op social media aan het rondkijken zijn en dan zie ik plots een interessant verhaal of iemand die iets Moois doet voor de wereld. Iemand waar ik gewoon zelf een goed gevoel bij krijg, als ik daarnaar luister. En dan contacteer ik die, of zij contacteren mij. Het is al soms van beide kanten geweest. En ja, meestal ontstaat dat heel organisch en spontaan. En ik hoop dat dat zo mag blijven.
Ann Alice: Ja, inderdaad. Het is een beetje zoals voor deze podcast. Ja, ik zet het eigenlijk gewoon open. Iedereen die een podcast heeft, mag hier te gast zijn. De link staat altijd in de show notes om een opname te plannen. Dus nog eens naar de luisteraar als je zelf een podcast hebt en je wilt daar ook eens komen over vertellen. Maakt niet uit of die klein of groot is, of dat je al lang bezig bent, of nog maar net begonnen. Altijd welkom. Ik vraag op
00:05:00
Ann Alice: het einde ook altijd aan mijn gast om iemand anders ook voor te stellen als gast. Zo blijft dat ook altijd, maar verder groeien.
Michiel: Tuurlijk. Mooie initiatieven voor dat je doet.
Ann Alice: En soms inderdaad, want zo is het bij jou ook gebeurd, zie ik iets passeren op sociale media of begint een podcaster mij te volgen op sociale media. Ik denk dat het zo gegaan is voor jou. En dan zie ik iemand met een podcast begint mij te volgen, die ga ik zelf nodigen voor een YDU-podcast.
Michiel: Ja, maar je bent toch ook al een eindje bezig momenteel?
Ann Alice: Ja, ja. Met deze podcast sinds mei 2023. ben ik beginnen opnemen en dan de eerste aflevering is op 1 juli of zo rond die tijd online gekomen. Dus ja, meer dan twee jaar al en ik moet even spieken, maar dit wordt aflevering nummer... Het zijn er al zoveel dat ik de tel kwijt ben. 170.
Michiel: Oké, mooi getal. Mooi getal.
Ann Alice: Ja. Voilà. Dus jij nu iets meer dan een jaar dan. Hoeveel afleveringen zijn dat bij jou? Heb je ook een vaste frequentie, wekelijks, tweewekelijks?
Michiel: Ja. Dus eigenlijk is die frequentie nog maar sinds maart, sinds we de splitsing gedaan hebben, eigenlijk geshift naar het dat ik probeer wekelijks een aflevering online te gooien. Dus stel op woensdag dat ik die dan online gooi, maar het hangt een beetje van de timing af, want er zijn ook nog andere aspecten die daar invloed op hebben. Maar ik probeer dat wel nu met die frequentie te doen. Dat is nog maar zo sinds maart, dus ik denk nu dat we nog maar aan een zestiental, zeventiental afleveringen zitten in totaal. Die erbij gerekend van vorig jaar zaten er hele grote gaten van tijd tussen. Omdat er ook van druk of niets van... We deden dat gewoon voor de fun. En de mensen die het luisterden en die er iets aan hadden... Oké, nice. Het was mooi. Dus het was met een ander insteek dan nu.
Ann Alice: Ja. En wat is dan nu de insteek?
Michiel: Ja, de kern blijft hetzelfde. In die zin, ik vind het heel leuk om in connectie te gaan met andere mensen, om hun verhaal te horen en daarbij te kunnen delen met andere mensen. Bij mij draait het nog altijd inderdaad wel om die kern, in de zin van... Dat dat wel het belangrijkste is, dat het spontaan blijft, dat het voor mij altijd juist voelt om in connectie te gaan met die persoon. Ik kijk minder naar hoeveel luisteraars ik heb, ik neem dat altijd mee. Eigenlijk vind ik dat, dat is niet de kern van wat ik doe. Het moet vanuit passie zijn en moet vanuit passie blijven. Want ik geloof ook dat dat een van de, ja, de drijvende krachten is die je doet blijven gaan, om een podcast te blijven onderhouden. Want als je enkel zou kijken naar de kijkcijfers, denk ik dat je zeker in de beginfase soms gedemotiveerd kan zijn, terwijl je eigenlijk gewoon moet blijven gaan En dat is wat ik nu dus probeer te doen met die andere insteek. We steken er gewoon die consistentie in en we zien wel waar het komt. Een vriend van mij zei mij onlangs, eigenlijk hoef je gewoon niets te verwachten van je eerste 100 afleveringen. En het is met die insteek dat ik het doe.
Ann Alice: Ja, dat doet mij heel erg denken aan, ik weet niet of je Kim Munnekom kent, een Nederlandse manifestatie-businesscoach. Zij was, heeft gastig al even een honderd, ze heeft ondertussen al zelf meer dan 1100, 1100 afleveringen gemaakt. En ik heb haar, aflevering 100, dat is al even geleden ondertussen, maar ik heb haar toevallig vorig weekend ook mogen ontmoeten op een event van een klant van mij. En ze zei nog eens dat eerste jaar, en ja, die eerste 40, 50, misschien zelfs 100 afleveringen, maar bij haar dat eerste jaar, en zij podcast bijna dagelijks in sommige periodes zeker, Misschien overdrijft het dan een beetje wel, maar ze zegt altijd dat ze nul luisteraars had. En ondertussen meer dan 1100 afleveringen en ik weet niet hoeveel luisteraars. Ja, die podcast gaat helemaal viraal als we dat van een podcast kunnen zeggen.
Michiel: Ja, dat toont wel dat je echt zo... Allee, er moet echt wel een serieuze kracht in iemand zitten om te blijven gaan. Als je bijvoorbeeld continu ziet staan, mijn podcast heeft nul views of nul luisteraars.
00:10:00
Michiel: Allee, ik vind dat heel inspirerend.
Ann Alice: Ja, inderdaad. Passie is, zoals je zegt, daar een heel groot onderdeel van om het gewoon te blijven doen.
Michiel: Ja, absoluut. Zonder dat, ja... Succes.
Ann Alice: Ja, maar dat komt wel. Dat komt wel. Ik denk dat mensen gewoon aangaan op die passie die ze dan voelen van jou. Dus dat komt wel.
Michiel: Dat zet in je stem, dat zet in je intonatie. Dat is een resoneren daarmee.
Ann Alice: Inderdaad. En je spreekt ook over kijkcijfers en views. Dus de podcast staat bij jou ook met video op YouTube?
Michiel: Momenteel neem ik alles video op, maar gebruik ik het om daar reels of short-form content uit te knippen en die dan op sociale media te plaatsen om mensen te informeren over welke podcasts, welke onderwerpen er aan bod komen. Naar de toekomst toe, en ik denk dat dat voor eind dit jaar is, zou ik ook volledig video op YouTube beginnen lanceren. Toekomstplannen.
Ann Alice: Ja, maar ik denk dat je met die reels en shorts en TikToks, dat zijn altijd korte stukjes, en zelfs als dat niet converteert naar een luisteraar of kijker van de volledige aflevering, je hebt ze toch maar bereikt. Ze hebben je toch maar even gezien.
Michiel: Tuurlijk, tuurlijk.
Ann Alice: Ja, mooi. Goed dat je dat doet. Ik neem de video niet op. Bij mij is mijn motto podcasten zonder gedoe. En die video erbij en die snippets maken voor mij gedoe. Ik doe dat wel voor mijn klanten, want marketing-oogpunt is natuurlijk wel zeer interessant om die video te doen, maar voor mezelf kom ik er niet toe.
Michiel: Maar je moet bij je eigen principes en eigen waarden blijven. Daar raak ik het vast.
Ann Alice: Ja, dus ik blijf voor mezelf audio-only. Oldschool definitie van een podcast, audio-only. Maar heel leuk, als je dat leuk vindt om naar een video bij te doen, dan moet je dat doen, hè. En zeg, wat zijn dan zo... Want je zegt open-minded, dat kan van alles zijn. Wat zijn zo'n typische onderwerpen die je bespreekt of typische gasten die je hebt in de podcast?
Michiel: Ja, dus van opleiding ben ik zelf kinesist, dus kinesitherapeut. Dus de rode draad in mijn leven, of qua passie die ik heb, is sowieso gezondheid. Dus fysieke gezondheid, maar ook mentale gezondheid. Dus veel van mijn podcasts overlappend bevatten gezondheidsprofessionals, dus mensen die een bepaalde thematiek aankaarten binnen het fysieke of het mentale. Maar ook ondernemers vind ik ook een heel passioneerde doelgroep. En die twee doelgroepen, zowel de health professionals als ondernemers, er zit daar veel overlap, vind ik. Dus dat is zo'n beetje de standaard. Maar dat kan iedereen met een mooi verhaal zijn, snap je? Dus er is een rode draad, natuurlijk. Maar de rode draad is open-minded term zijn. Dus ik ga altijd kijken wie er een bepaalde visie heeft dat misschien nog niet iedereen deelt. Dat mensen hun wereldbeeld misschien een beetje kunnen verbreden. Dat is eigenlijk het hoofddoel.
Ann Alice: Ja, oké. Ja, geweldig. Mooie missie. En doe je dat in jouw praktijk ook? Als kinesist?
Michiel: Ja, dus eigenlijk... Ik werk... Ik weet niet of je hem kent, het is ook een auteur. Ik werk bij Tom De Prest, dat is in Sint-Michiels. En daar beoefen ik samen met hem naast de kinesiëntherapie ook een andere behandelingsmethode en dat heet Physical Emotional Release. Voor de mensen die daar nog nooit van gehoord hebben, het is eigenlijk een fysieke behandeling om emotionele problematieken bij mensen te verbeteren. Wij gaan eigenlijk uit vanuit de optiek dat emoties zich niet alleen in je hoofd bevinden, maar zich ook op vele manieren kunnen settelen, nestelen in je lichaam. En daar kan je heel veel mee doen in de praktijk. En daar komt dat holistische aspect of die open-mindedness zeker naar boven.
Ann Alice: Ja, inderdaad. Misschien moet ik eens tot daar komen.
Michiel: Altijd welkom, altijd welkom.
Ann Alice: Het is een beetje ver, maar dat is nu... Ja, ik ben nu zo blij, eigenlijk, dat ik hier... Bij ons in Lier, ik zoek al heel lang mijn tennishelleboog. En ik ben nu van
00:15:00
Ann Alice: Mechelen naar Lier verhuisd. En eigenlijk de buren, bijna de buren... Het is zo echt... Nog geen honderd meter stappen is ook een praktijk. En ik ben nu daar terechtgekomen bij die kinesist, maar dat is de eerste keer dat ik bij een kinesist terechtkom die dat ook holistisch bekijkt en die zegt van ja, ik kan die symptomen wel bestrijden en ik kan zorgen dat het nu even verdwijnt, maar dat gaat altijd terugkomen omdat je andere dingen aan te pakken hebt. Halleluja!
Michiel: En de gezondheidszorg is wel aan het evolueren in die richting, wat het betekent, maar we zijn er absoluut nog niet. Dat is een van de eerste dingen die ik altijd doe. Als ik mensen zie voor de eerste keer, is mijn behandeling ook nooit een half uur, maar altijd een uur. Want ik wil tijd nemen om te luisteren naar die persoon en zijn verhaal. Dus niet alleen naar de klacht waar hij mee komt, maar ook historiek. de tijd daarvoor, hoe iemand slaapt, hoe iemand beweegt, de voeding die iemand consumeert, hoe iemand hem voelt emotioneel, met welke mensen hij omgaat. Dat zijn allemaal zaken voor mij die een lichaam heel veel energie kunnen geven of nemen, afhankelijk van de staat daarvan. Voor mij zijn dat allemaal aspecten die dienen meegenomen te worden. Maakt dat uw behandeling makkelijk?
Ann Alice: Nee.
Michiel: Maar maakt het het op lange termijn efficiënter? Volgens mij wel.
Ann Alice: Ja, dat denk ik ook. Ja, heel mooi. En merk je dat je dan vanuit de podcast ook misschien extra patiënten naar de praktijk krijgt?
Michiel: Ik denk vooral omdat ik één aflevering gedaan heb met Tom ook. Die podcast heet ook over emoties en ons lichaam. Dus één van je vragen is waarschijnlijk welke aflevering Ja, dat ga ik nog.
Ann Alice: Straks vragen, maar dus die... Nu al.
Michiel: Aan bod. Is dat wel een aflevering die wel al veel beleusterd is en die inderdaad al een aantal mensen getriggerd heeft om een keer iets anders te proberen?
Ann Alice: Ja, dat kan ik me voorstellen. Hij is ook wel een bekende naam ondertussen. Of ja, toch... Ik moet altijd met twee woorden spreken, maar in mijn wereld van ondernemers is dat ondertussen ook een bekende naam die ook wel als spreker opduikt. Zijn boek staat ook op mijn leeslijst. Ik heb hem nog niet gelezen, maar hij staat wel op de lijst die ik wil lezen.
Michiel: Zeker een orader.
Ann Alice: Dus ja, dan kan ik me voorstellen dat dat wel een goeie aflevering is. Niet alleen omwille van de naam, maar ook gewoon om wat die man te vertellen heeft.
Michiel: Ja, die straalt openmindedness uit gewoon.
Ann Alice: Ja. All right, goed. Dus die vraag heb ik al gehad. Begin met de aflevering van Tom de Prist als je naar openminded gaat luisteren. Heeft die podcast ook voor jou persoonlijk iets veranderd?
Michiel: Persoonlijk? Ja, superveel. Ik ben iemand die heel hard houdt van 1-op-1 connecties met mensen, sowieso. Je gaat mij nooit echt de dominante stem horen zijn in een grote groep, maar 1-op-1 vind ik dat ik meer diepgaande connecties of conversaties met mensen kan ondergaan en daarin kan ik mezelf wel helemaal uiten binnen die podcast. Ik vind het ook een hele leuke manier voor mezelf om networking te doen, om andere mensen te leren kennen. Gewoon omdat dat leuk is. Dat is het gewoon. Gewoon omdat het leuk is. Om de andere mensen ook heel veel te vertellen te hebben. Je kunt zoveel leren van iemand anders zijn visie. Dat heeft voor mij al superveel veranderd. Iedereen dat je leert kennen, die op je podcast komt, dat is altijd... Dat zorgt altijd voor vertakking. Zoals dat je vraagt aan iemand in de podcast wie er zou mogen worden uitgenodigd voor de volgende keer. Dan krijgen we weer iemand anders te gast. Dat is echt een vertakking, zoals de wortel van een boom. Ik vind dat heel leuk.
Ann Alice: Ja, inderdaad. Dat is ook voor mij een belangrijke reden om deze podcast te maken. Dat netwerk en dat contact met mensen en podcasters onder elkaar, dat is altijd leuk.
Michiel: Tuurlijk.
Ann Alice: En altijd interessant ook. Die vraag krijg ik soms, vind je dat niet spannend om dan met mensen in gesprek te gaan die je nog helemaal niet kent, omdat ik het zo openlaat, van boek maar een opname in en surprise me eigenlijk, want ik bereid me ook niet heel erg voor op deze opnames.
Michiel: Een deel daarvan is dat de spontaniteit er wel enorm is.
Ann Alice: Ja, en ik weet sowieso, we
00:20:00
Ann Alice: hebben dat podcast gemeenschappelijk en daarover praten we, dus dat kan gewoon niet fout gaan. Dus voilà. En er is ook nog misschien één keer gebeurd dat de vibe niet zo goed was, omdat ik dan op dat moment heel moe was en slecht geslapen had, dus ook niks persoonlijk. Dat kan ook eens gebeuren, maar in al die afleveringen één keer, dus dat valt eigenlijk nog wel heel goed mee.
Michiel: Dat valt heel goed mee.
Ann Alice: All right. Zeg, heb je zo... Ik ben nu een jaar bezig, dus er zal ongetwijfeld wel eens iets misgelopen zijn. Heb je blunders of bloopers?
Michiel: Ja, absoluut. Ik heb er direct twee in mijn hoofd. En eentje is gisteren.
Ann Alice: Oké!
Michiel: Dus gisteren heb ik een podcast opgenomen die heet L'Artisan d'Horlogerie. Dat is eigenlijk een jonge ondernemer van twintig die zijn passie er rond gemaakt heeft om zelf zijn eigen horloges te creëren. Hij heeft ondertussen zijn eigen winkel geopend in Gent, dus in het centrum. En ik moest bij hem thuis afspreken om dan eigenlijk samen met hem te rijden naar de locatie, omdat dat ligt in een winkelstraat, dus je mag daar niet met de auto rijden. Maar hij heeft zo'n soort citycar, zo'n hele kleine mobieltje dat zo tot 50 per uur kan. niet geclassificeerd wordt als een auto. Het enigste dat ik daar niet bij voorzien had, is dat ik wel mijn standaard valieskoffer van 20 kilogram mee had. Dat is het bewijs van spreken. En die moest mij in de auto, voor zover je het een auto kan noemen, die geen kofferruimte had. Dus ja, ik moest die gewoon helemaal op mij dragen en die crushed mij compleet. De weg naar daar, dat bultje dat je op de weg voelt in het Gentse. Duidelijk gevoeld. Ik heb een gezicht tegen de koffer gehad. Dat was wel een ervaring.
Ann Alice: Ja, dat kan ik me voorstellen.
Michiel: Ja, en daarnaast de klassiekers, denk ik dat veel mensen die ook een podcast hebben gaan herkennen. Kabeltje verkeerd ingestoken, kabeltje los, audio-opname niet gestart. Ik heb al die meeste dingen de revue zien passeren. Dus dat is altijd iets waar ik wel oplettend bij ben, want dat is soms moeilijk als je ook de eerste keer bij iemand toekomt, ik zeg maar bij iemand thuis, en je begint dan al je materiaal klaar te zetten. Maar tegelijkertijd ben je ook al in conversatie met die persoon. Dus je aandacht is verdeeld over de twee. Je wil dat alles klaarstaat, dat alles in orde is. Maar tegelijkertijd wil je die persoon ook al eens luisteren naar wat ze te vertellen heeft. Ze is al ergens in een conversatie. Dus dat heeft mij in het begin... Ik wilde soms al te veel in de conversatie zitten, terwijl ik dacht, oké, even ook focus. Zorg dat alles klaarstaat.
Ann Alice: Ja, dat is de uitdaging, denk ik. Als je bij je gast thuisgaat of op kantoor gaat om de opname daar te doen, dan is de uitdaging inderdaad... Want als je ze bij jou uitnodigt, dan kan je zorgen dat alles al klaar staat tegen dat ze toekomen. En dan kan je direct in dat gesprek gaan en nog even gezellig babbelen voordat je begint op te nemen en je weet dat alles klaar staat. Maar als je naar daar gaat, dan moet je dat wel... Ja.
Michiel: Dat heeft zijn voor- en nadeel. Zeker als je een startende podcast bent en je wilt een grotere naam op je podcast, dan bereid je ze soms al sneller als je zegt dat je zelf op locatie komt. Dan moeten die mensen zich niet verplaatsen. Dat is het grote voordeel daaraan. In de toekomst ben ik wel aan het kijken om mijn eigen studio op te starten. Dat zit al in mijn hoofd, ik ben daar al mee bezig. Maar momenteel ga ik nog op locatie langs. Dat brengt ook soms leuke scenario's, zoals wat ik zei gisteren. Ja, dat maakt het ook een rijkere ervaring dan dat de podcast op zich alleen al is.
Ann Alice: Ja, ja, ja, inderdaad. Ja, ik doe het nu ook. Voor een klant ben ik host van de podcast ook en gaan wij, ja, dat zijn gesprekken in grotere bedrijven, dus ik ga dan naar hen, naar het kantoor. En daar heb ik wel het voordeel van, dat is dan in een meetingroom, dat zij geboekt hebben en dan terwijl ik mijn materiaal daar aan het opzetten ben, stuur ik die om een koffie of zo. En dan... Meestal stellen ze zelf al voor van, wil je iets drinken? Wil je een koffietje? En dan moeten die effe weg naar de keuken, een beetje verderop, op de kantoorvloer.
00:25:00
Ann Alice: Dus dan zijn die effe weg en dan kan ik terwijl alles rustig klaarzetten.
Michiel: Dat is slim. Dat is slim.
Ann Alice: Dus ja, maar dat kan je niet... Als je bij iemand thuis bent, is dat dan toch nog wel effe anders.
Michiel: Ja, het grote nadeel, ik heb al een aantal keer wel een koffie gekregen als ik ergens te gast was, is dat dat bij mij snel heel diuretisch werkt, in de zin dat ik naar het toilet moet. Maar het is dan weer een ander nadeel.
Ann Alice: Ja, dat snap ik. Ik heb dat probleem met thee. Als ik thee drink, moet ik heel vaak plassen, dus ik neem dan liever een koffie dan een thee of water zelfs. Dus ja, daar moet je natuurlijk ook op letten. Alhoewel, het is natuurlijk ambetant om een gesprek te moeten onderbreken omdat er iemand naar het toilet moet, maar het kan altijd gebeuren.
Michiel: Ja, tuurlijk.
Ann Alice: Dat mag, hè.
Michiel: Ik kan onderbreken die mogelijk zijn. Gisteren ook, als ik aan het opnemen was, waren er mensen in de gang die dan soms passeerden, die in een aparte band ernaast woonden, en dan keken die zo van, wow, wat gebeurt er daar? Meestal hoor je dat niet supergoed in de microfoons dan ook, op de achtergrond. En is het wel zo, dan kan je het altijd knippen achteraf.
Ann Alice: Ja, en met de vorige gast, vorige aflevering, dat was Wim Oosterlink, die gaat ook bij de mensen thuis opnemen voor drie boeken, de podcast, en die zei dat hij het leuk vindt als er zo'n onderbrekingen zijn, of als er iemand voorbij komt, of iemand komt de kamer binnen, dat kan partner, kind, huisdier zijn, maar hij knipt dat er heel bewust niet uit, omdat hij vindt dat de podcast zo'n extra laagje relief geeft. En dat vond ik heel mooi, want dan had ik nog nooit iemand zo horen omschrijven, want meestal zeg je, oh ja, maar dat knippen we eruit. Maar hij zegt, nee, ik laat dat er heel bewust in en ik vind dat zelfs leuk als dat gebeurt.
Michiel: Ja, tuurlijk. Ik ben zelf te gast geweest op een podcast een keer. Het was een maand of twee terug en daar was er continu een trein die passeerde. Maar op zich, dat creëerde ook wel een soort sfeer. Mijn voorlaatste podcast was bij iemand thuis en het ging over huisdieren en die had ook een hond. En op dat moment hoort die hond een bepaald geluid en dan blaft hij daarin. Maar op zich, dat is megatof. Die hond is tijdens de podcast naast mij komen zitten en ik heb die de hele tijd zitten aaien terwijl we aan het converseren waren. Dus dat is leuk, echt.
Ann Alice: Ja, en ik heb soms ook gasten... Ik neem deze podcast online op. Twee keer heb ik hem ook live opgenomen. Eén keer aan mijn keukentafel en één keer op een bankje langs een kanaal in Gent. Maar als er dan zo'n geluiden zijn, maar ook hier bij mij thuis... Mijn vriend is nu gaan werken, dus ik ben niet helemaal alleen, maar de deurbel kan gaan, dat knip ik er dan vaak ook wel uit. Ik heb soms wel gasten bij wie het gebeurt dat er iets op de achtergrond, een kind of een huisdier of een partner, kan gebeuren en die excuseren zich daar dan altijd ook voor. Maar dat moet niet, hè. Je moet je nooit excuseren voor iets dat deel is van jouw leven.
Michiel: Ja, dat vind ik mooi gezegd.
Ann Alice: Ja, toch?
Michiel: Ja, dat is zo.
Ann Alice: En of je het er dan uitknipt of niet, dat is beslissing van de podcastmaker of de gast. Als die het expliciet vraagt om iets eruit te knippen, dan doe ik het ook. Maar het hoort erbij, ook een stukje. Maar hoe Wim het in de vorige aflevering zei, vond ik het heel mooi. Het geeft extra Wiljef aan de podcast.
Michiel: Ik zal er een keer naar luisteren. Straks toch in de auto.
Ann Alice: Ja, als we nu dit opnemen, staat die nog niet online. Die komt pas in november. Ja, maar dus nog even geduld.
Michiel: Oké.
Ann Alice: All right. Zeg, als we nu iemand luisteren die ook zou willen beginnen met een podcast, welk advies zou je die geven? Je bent al eigenlijk ons gesprek begonnen met een heel, heel goeie tip, maar.
Michiel: Heb je er nog Het komt bij vele mensen, als ik ze ook zelf die vraag stel, bij eender wat ze doen in hun leven, terug op hetzelfde en dat is consistentie. Dus waar we het in het begin over hadden...
Ann Alice: Dat was passie, hè.
Michiel: Ook al geeft het je niet de resultaten waar je naartoe wilt, in het begin blijf gewoon gaan. Je moet blijven gaan, je moet die consistentie hebben en je moet gewoon het vertrouwen hebben dat er uit gaat komen wat er uit tient te komen
00:30:00
Michiel: op termijn. En ik leef daar ook geen termijn op. Dus zorg gewoon dat die consistentie erin zit. Dat is het lastigste van alles, maar tegelijk ook het meest essentiële element.
Ann Alice: Ja, ja, ja. Consistentie is lastig.
Michiel: Ja, want je moet continu blijven, blijven, blijven, blijven. En ja, podcasting is niet alleen je zet de micro daar en je praat. Het is ook, het is veel meer dan dat. Het is voorbereiding, het is naar de podcasts. gaan als het op locatie is of niet, het is alertheid tijdens de podcast, het is opruimen achteraf, het is thuis komen en het is al die gegevens overzetten op je pc, het is audio editing, het is video editing als je dat er ook bij neemt, het is social Dus er komt daar zoveel meer bij kijken. Consistentie, passie, die twee gaan een beetje samen. Maar als die passie er niet is, dan is de motivatie om dat allemaal te blijven doen, week na week, na week, na week, lastig.
Ann Alice: Ja, ja, inderdaad, dat vind ik ook. En die consistentie is inderdaad een belangrijke, maar je zei het zelf ook al, hè. Ik probeer elke week en de dag is niet altijd woensdag. Het is niet evident, hè, maar ik denk dan ook dat het in sommige situaties... Want er kan eens iets gebeuren waar je geen invloed op hebt, of je bent ziek, of een gast is ziek en er valt een opname weg, bijvoorbeeld. Je moet dat uitstellen. Dat kan altijd, en ik denk dat het dan nog altijd belangrijker is om consistent te zijn in de kwaliteit die je levert, dan in elke woensdagdag moet het zijn met een nieuwe aflevering, omdat het woensdag is.
Michiel: Klopt. En ook, als ik nog misschien een andere tip mag geven, ik heb het al even aangekaart, maar dat is ook de gasten die je vraagt op je podcast. Zorg dat je daarmee resoneert, of het gevoel hebt dat dat iemand is die past bij wie jij bent, of het onderwerp waarover jij wilt converseren. Het zou soms verledelijk zijn om voor de views of voor whatever te zorgen dat je bepaalde namen op je podcast hebt, maar als dat bijvoorbeeld een onderwerp is waar je zelf heel weinig voeling mee hebt... Pas op, soms is het een keer goed om een keer een onderwerp aan te kaarten waar je zelf weinig voeling mee hebt, omdat je daar ook veel uit kan leren. Maar als je heel vaak mensen op de podcast, maar niet vanuit je gevoel, benadert, dan heb je daar ook niet evenveel plezier aan tijdens dat je de opname doet. De mensen die ik uitnodig, of de mensen waarop ik op inga, als ze zichzelf uitnodigen, is dat ook omdat ik daar goed gevoel bij heb. En ik ga gewoon daarvan uit, want als ik er enthousiast over ben, dan ga ik er veel meer energie en tijd in steken, en dan is de kwaliteit van het eindresultaat veel beter.
Ann Alice: Ja, dat is helemaal waar.
Michiel: Dus dat is nog een tip voor beginnende podcasters.
Ann Alice: All right. Goed. Keigoede tips hier.
Michiel: We doen ons best.
Ann Alice: De belangrijkste aflevering om even te luisteren is dan in jouw geval een bekende naam, maar iemand die wel totaal past in het plaatje van jouw podcast. Dus als je nu naar OpenMinded gaat luisteren, begin met Tom de Prest. Ik ga daar zelf ook mee beginnen.
Michiel: Of, ik ga het ook zo zeggen, scroll gerust een keer Klik op degene waar je mee resoneert. Zelfs als de mensen die ik uitnodig waar ik het gevoel mee heb, dat ik resoneer, kijk welk onderwerp dat met jou resoneert. Dat kan ook... Ja.
Ann Alice: Ja. Maar het is niet dat je speciaal van aflevering één... ...vertel ik mijn eigen verhaal, of toen was het nog met de co-host, vertellen we ons verhaal, luister deejays, dan weet je wat meer achter de grond. Dan niet.
Michiel: Elke podcast bij mij is zijn eigen verhaal. En ze hebben een bepaalde samengang, maar er zit geen volgorde in.
Ann Alice: Oké, ja, mooi.
Michiel: Dus start where you want.
Ann Alice: Ja, belangrijk om te weten. Ja, en mooi dat je elke keer dat stukje eigenheid en eigen verhaal insteekt zonder dat dat chronologisch geluisterd moet worden.
Michiel: Voilà, dus het is geen start vanaf 1 en dan naar boven. Dat kan, er zijn ook podcasts die een bepaald verhaal willen brengen en die dat dan opsplitsen. x aantal afleveringen, nee, bij mij is elke aflevering een nieuw verhaal, een andere persoon met een andere visie, en dat is waar
00:35:00
Michiel: dat om draait. Verschillende visies, zoveel mogelijk input, zoveel mogelijk open-mindedness.
Ann Alice: Ja, en ik veronderstel dat je daar dan zelf ook wel heel veel van leert.
Michiel: Tuurlijk, ik denk dat ik dat ook jou niet moet vragen. Als je in contact komt met veel mensen met veel verschillende visies, dan gaat je wereldbeeld verbreed, continu. Dus dat vind ik super nice om mee te nemen, soms. En ook als je een podcast achteraf begint te editen. En tegen dat die podcast online komt, heb ik hem al drie keer geluisterd. En zelfs de derde keer dat ik hem luister, of de vierde keer dat ik hem luister, hoor ik nog dingen die ik de eerste keer, terwijl ik aan het opnemen was, niet gemerkt heb. Omdat je soms ook bezig bent in de conversatie van oké, waar wil ik naartoe met mijn gesprek? Je bent daar zo op gefocust soms, dat je ook bepaalde aspecten mist. Als je een uur in conversaties of anderhalf uur in conversaties, niet alles dringt even diep in in je brein. Dus ja, zelfs als er een podcast u interesseert soms, ik luister hem soms twee, drie keer opnieuw, al is het niet die van mij, want bij die van mezelf is dat sowieso het geval. Ja.
Ann Alice: Ja ja, inderdaad. Tijdens het gesprek ben je soms al... Ja, ben je natuurlijk wel actief aan het luisteren, maar ben je ook al aan het denken van, wat gaat mijn volgende vraag? zijn, en dan als je aan het monteren bent, dan ben je vooral gefocust op de geluidjes die er niet horen te zijn. En dan, ja, dus ik luister ook naar deze, meestal wel het gesprek, de montage, en dan nog eens opnieuw, een derde keer om de... leuke quotes uit te halen voor sociale media, want dat doe ik nog altijd zelf met mijn eigen oren. Ik zou dat aan AI kunnen vragen, maar die haalt er dan toch altijd net niet uit wat ik wil.
Michiel: Ja, voilà. Dat kost je natuurlijk meer tijd en energie, maar behoud je eigenheid.
Ann Alice: Ja, inderdaad. En soms vraag ik het ook wel eens aan de AI tool. Als ik zelf weinig inspiratie vind of geen tijd heb om echt, als het een heel lang gesprek was, om die derde keer nog eens te luisteren, dan vraag ik het wel eens aan de AI en dan denk ik van, nee, daar moet toch meer in gezeten hebben. Dus dan ga ik toch nog maar eens luisteren.
Michiel: Soms heb ik dat ook.
Ann Alice: Maar we gaan ervan uit dat AI ook nog elke dag leert en dat dat ook beter gaat worden.
Michiel: Tuurlijk, maar het blijft altijd inderdaad goed om soms een keer je eigen ding nog altijd te doen. Enkel vanwege een externe tool, maar we kunnen het ook zelf nog altijd.
Ann Alice: Ik vind het toch wel belangrijk om zeker te controleren of het dan wel juist en goed geïnterpreteerd is en niet ergens een quote uit een context gehaald. Mijn eigen oren zijn toch nog altijd belangrijk daarin.
Michiel: Helemaal akkoord.
Ann Alice: Blij om dat te horen ook, voilà. Goed, dan zijn wij rond. Dan heb ik nog één vraag voor u en dat is, heb jij een podcast erin gedacht dat ik mag uitnodigen als volgende gast?
Michiel: Zeker. Mijn laatste aflevering die nu online staat momenteel, er komt woensdag al een andere online, maar degene die nu het laatst online staat, heb ik opgenomen met Hannes Malfé. Dat is eigenlijk een podcast die ging over de kracht van psychedelica. Dus die ging eigenlijk in op de wetenschap, maar ook het spirituele, rondom wat doet psychedelica met het lichaam. Dat is ook een heel open-minded podcast om naar te luisteren, omdat er ook heel veel andere inzichten aan bod komen dat veel mensen ook niet kennen. Hij is een heel wijs persoon en hij heeft zelf ook een podcast die ook gaat over onder andere microdosing en te kijken van hoe kunnen we dat op een veilige manier integreren en wat doet het met het lichaam. om mensen te informeren daarover. Zijn podcast ging veel verder dan Psychedelica, maar dat is bij elke podcast zo. Je doet een bepaald onderwerp, maar het gaat altijd veel verder dan dat onderwerp alleen. Daarin komt dan ook altijd een persoon naar boven die voor je zit. Het is een heel leuk persoon, een heel aangename persoon om mee te converseren. Zeer wijze man, Hannes Malphée, absoluut.
Ann Alice: Oké, zeer interessant. Mijn nieuwsgierigheid is geprikkeld.
Michiel: Voilà, dat is de bedoeling.
Ann Alice: Goed, ja, eigenlijk, als je dat zo vertelt, hebben onze podcasts wel wat gemeenschappelijk, hè. Want bij mij is het ook, we vertrekken vanuit de podcast, maar er komt zoveel ter sprake.
Michiel: Ja,
00:40:00
Michiel: en dat is leuk ook. Dat houdt het... niet vastgeroest of zo. Dus er mag een beetje eenheid in zitten.
Ann Alice: Ja, inderdaad. Dus ook voor diegenen die zich afvragen of ik het na 170 afleveringen nog altijd niet beu ben om altijd dezelfde vragen te stellen. Nee, want ik krijg altijd andere antwoorden.
Michiel: Het is een ander verhaal, dus ja.
Ann Alice: Ja, inderdaad. En dan nog, zelfs als we een keer... Want als ik vraag naar tips voor podcasters die willen starten, ja, er wordt wel eens hetzelfde gezegd, natuurlijk, maar altijd wel met een andere invulling. Dus dat is altijd heel fijn en heel interessant. Ik leef ook nog elke keer nieuwe dingen bij.
Michiel: Elke keer andere visies, andere inzichten.
Ann Alice: Yes, goed. Dankjewel, Michiel, voor het heel leuke gesprek, voor alle inzichten en tips die jij gedeeld hebt.
Michiel: Dankjewel aan jou voor de opportuniteit te creëren voor mensen zoals wij om ook een keer ons verhaal te doen als podcaster. Dus dankjewel daarvoor.
Ann Alice: Dat is met veel plezier. Dat is heel de reden van deze podcast. Niet alleen omdat ik nieuwsgierig ben naar heel veel podcasts en waarom podcasters dat doen, vanwaar die passie komt, maar ook om toch een stukje een podium te geven. Dus ik hoop dat je misschien ook via deze weg een aantal nieuwe luisteraars kan bereiken.
Michiel: De mensen waarmee dat resoneert, die gaan ons wel vinden. Daar ben ik zeker van.
Ann Alice: Zeker en vast, inderdaad. Goed, dank je wel, Michiel.
Michiel: Dank je wel.
