169. Wim Oosterlinck - drie boeken

Luister naar deze aflevering:

De podcast WHY van Wim Oosterlinck, host van de podcast drie boeken.
Opgenomen op 24/09/2025.

Een gesprek met radiopresentator, podcastmaker en auteur Wim Oosterlinck (BE) over zijn podcast "drie boeken" waarin hij met bekende en minder bekende boekenliefhebbers praat over de drie boeken die je volgens hen gelezen moet hebben. 

We hebben het o.a. over:

• de mensen die je ontmoet en de plaatsen waar je komt dankzij je podcast

• het verschil tussen radiomaken en podcasten

• over zotte ideeën die je niet gaat doen, zoals een podcast maken

• de drie boeken op de podcast cover van "drie boeken"

• beter leren podcasten door naar podcasts te luisteren, en onze luistertips

Podcast: https://wimoosterlinck.be 

Connecteer met Wim:
https://www.linkedin.com/in/wimoosterlinck/
https://www.instagram.com/wimoosterlinck/
https://wimoosterlinck.substack.com/ 

Music from #Uppbeat (free for Creators!): ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://uppbeat.io/t/cutesy-chamber-ensemble/no-mystery⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠
License code: K2HYNI6S4OV9PFQV

---

Transcriptie:

Disclaimer - deze transcriptie is gemaakt met A.I. en kan fouten bevatten.

Ann Alice

Dag Wim, welkom in Why Do You Podcast.

Wim

Dank u wel, Dag Ann. Hallo.

Ann Alice

Zo leuk dat jij hier bent. Het is een keer een podcast waar ik wel al naar geluisterd heb, al vaak. Je mag zelf vertellen, wat is de naam van jouw podcast en waarover gaat hij?

Wim

Ik heb een podcast die heet Drie Boeken. En in die podcast vraag ik wekelijks aan een boekenliefhebber welke drie boeken we volgens haar of hem moeten gelezen hebben. En dat zoals te verwachten is of was, waaiert dat stel uit naar natuurlijk meer dan boeken. Alleen mensen kiezen zo boeken omdat dat vaak iets met hun leven te maken heeft, blijkt al snel. En het is wel mooi om te zien hoe dan eigenlijk die boeken, echt wel zo, dat je dan na zo'n uur of drie kwartier, of een uur en een kwart, want zo dat duurt het, toch wel blijkbaar iets te weten bent gekomen over die mens zelf. En dat is iets wat mij ook elke keer weer verbaast. Dan kom ik thuis, of dan luister ik achteraf opnieuw over de montage of zo, en dan denk ik van, maar allee, hoe schoon was dit niet meer. Dat is zo vaak van, mijn liefst lacht mij dat mee uit, mijn vriendin zegt dan van, ja, allee, het was weer fantastisch. Ik zeg, ja, maar echt waar. Het was echt fantastisch. Het was echt zo leuk. Ik heb nu net weer gisteravond op de trein weer zo'n aflevering afgewerkt. En ik luister dan naar. En dan denk ik, maar het ligt niet aan mij. Hij ligt niet door die mensen natuurlijk. Het is niet door mij. Het is door de mensen die dan vertellen over die boeken. En dan denk ik, maar hoe schoon was het? Ik heb het dan gisteren, de vrouw die ik gisteren afgewerkt had, ik bedoel qua podcast, had ik gestuurd van wat een mooie aflevering. En ik meen dat ook. Dat is echt waar. Het is zo mooi. Natuurlijk, ik ben volstrekt gebiased omdat het mijn eigen podcast is, maar toch ja, ik sta versteld hoe mooi de mensen praten over boeken. Voilà, dat is het.

Ann Alice

Ja, ik heb het met deze podcast ook. Ik heb ook na elk gesprek dat gevoel van hoe fantastisch was dit nu weer. En ook de veelheid aan podcasts die er zijn en over allerlei Topics. Ja, ook altijd mooi. En ja, ik kan me er helemaal in vinden, want ik zeg niet dat ik elke aflevering geluisterd heb, maar toch al veel. En het zijn altijd mooie verhalen. En in het begin luisterde ik alleen maar van mensen die ik ken ook. Want ik volg nog heel weinig media, dus er zitten ook vaak namen tussen waarvan ik nog nooit gehoord heb, bij jouw gasten.

Wim

Het zijn ook onbekenden soms. Ja. Ja, maar dat is zo. Ik hoor dat vaak dat mensen dan zeggen van, oh ja, hetzelfde, ik kies dan de bekende namen zo, maar er zijn heel veel mensen die ook gewoon helemaal niet zo bekend zijn, maar die wel. Ik heb binnenkort, ga ik bij Saskia Pemba, niemand kent Saskia Pemba, die is hetzelfde bekend, maar dat is wel zo, ik denk wel, als je dan ziet wat hij doet of zo, je bent in de chemische industrie, maar je voelt van, oh, dat gaat interessant zijn, dat gaat tof zijn. Ook al is hij niet... Het hangt niet af van bekendheid. Het is gewoon zo dat sommige bekende mensen ook wel heel interessant zijn. Dirk de wachter of zo. Ja, dat is gewoon wel interessant. Dat is gewoon wel ook... Het is een reden waarom hij bekend is. Omdat hij veel interessante dingen te vertellen heeft. Daarom vragen ze die ook op televisie en overal in de krant. Omdat hij veel te vertellen heeft. Dus het is logisch dat er ook bekende mensen tussen zitten. Maar het is niet alleen zo.

Ann Alice

Ja, en die minder bekende mensen, dat zijn dan mensen die jij zelf persoonlijk kent?

Wim

Nee, totaal niet.

Ann Alice

Waar vind je die dan? Want ze zijn niet bekend.

Wim

Ik weet het niet. Ik kijk rond. Hoe was dat nu ook? Ah ja, die Saskia werd nu van spreken, maar die moet dus nog online komen. Dat is iemand die, ik heb die in, wacht, ik denk dat ik die in een andere podcast zag. Je had er een podcast aan, maar ik dacht van, ah ja, ik ken je, wie is dat dan? En dan begin je zoeken. Of in de krant natuurlijk vaak. Ik had zo... In de krantentijd staan zo vaak mensen, dat je zo denkt, maar dat interesseert mij ook wel. Zo bedrijf, bedrijfsleven, interesseert mij ook wel. Ik ben niet alleen geïnteresseerd in zo'n cultuur. En dat is wel tof. Om niet alleen geïnteresseerd te zijn in cultuur, waar je natuurlijk de meest van zelfsprekende boekenliefhebbers vindt. in de cultuurwereld. Maar ik ben ook heel interessant daar buiten. En dus als je daar buiten gaat kijken, kom je wel op naam en denk van, wie is dit? En dat is soms verrassend en heel mooi. Ik had zo onder andere een gast. Op een moment had ik zo, dus ik stelde vast dat ik zo plot in de Antwerpse haven was. Dus dat was ik zo. te hebben. En dan zat daar plots, had ik plots een gas, ik kom daartoe, en dat was zo'n poort. En er stond zo'n groot bord aan die poort. En plots bevind ik mij dus in een truckwash. Dus een carwash, echt waar, een carwash voor trucks. En dan kijk ik naar mij, ik kwam met een pakje naartoe, want ik Ik raakte dat niet met de bus. Dat lukte gewoon niet. Ik raakte dat niet. En dan altijd aan afspraak met Bushra Hashasi. Bushra Hashasi is de CEO van een truckwashbedrijf. En dan zie ik naar mijzelf te kijken van, hoe ben ik een godsnaam hier? En dan zie je zo echt van die megatrucks in zo'n wasstraat binnenrijden zo. En dan spuiten ze die af. En dan zeiden ze van, ja, tot voor een jaar of twee jaar deed ik dit zelf. en zij is daar CEO van. En nu ze werkt daar samen met haar broer en met nog andere mensen, die zijn nu mensen in dienst. Hij heeft dat opgehouden, hij is helemaal faillietig. Hij heeft dat opnieuw opgebouwd. En heel dat vraag en die houdt van boeken, want het is een boek dat haar echt geholpen heeft om inzicht te krijgen in hoe ze dat moet doen, dat bedrijf opbouwen. En dat was een fenomenaal gesprek. En ik zat daar en ik dacht van, oh, ik vind dit zo leuk. Ja, om hier te zijn, om dit mee te maken. en ook om mensen te laten kennis maken met die vrouw die bijna niemand kent. En dat was dan uit de tijd. Dat was dan uit de tijd dat ik dacht van, die, die. En voilà, dan zo.

Ann Alice

Ja, het is een keer wat anders dan de radiostudio.

Wim

Ja, absoluut. Echt helemaal anders, de radiostudio.

Ann Alice

Je bent er wel even mee bezig. Sinds 2019, denk ik. En al heel veel afleveringen. Wat was de oorsprong? Hoe ben je op dat idee gekomen?

Wim

Ja, wel, ik werk voor de radio dus. Ik ben radiopresentator, ik doe heel lang. En op de radio is het de gewoonte... Toen ik begon bij Radio 2, want ik ben ooit bij Radio 2 begonnen, aan de marteluis, dan ging ik zo, omdat dat niet ver is van waar ik woon. Dat is daar, dat is daar. En dus daar was toen al, ik ben altijd heel graag voor de radio, ik heb daar zo graag gewerkt, ook bij Radio 2 Slaander, dat was fantastisch om te doen. En de maximale tijd die een reportage daar mocht duren, en dat is 30 jaar geleden, 30 jaar geleden. was 2 minuten 48 seconden. 2 minuten 48 seconden. Dat was de tijd waarvan ze toen wisten, en dat klopt. Maar terecht, ik vind dat niet belachelijk, ik vind dat terecht. Dat is de tijd dat op die 30 jaar leven de mensen, de radioluisteraars, dat wist van, en dan zijn ze weg.

Ann Alice

Oké.

Wim

2 minuten 48, ja, op de radio, op dat moment, dan zijn ze weg. en dat klopt, dat is geen onzin je kunt u je kunt u voorstellen wat die tijd nu is als je gewoon naar een muziekprogramma luistert op de radio hoe lang je het aan kan dat een gesprek duurt dat zal een stuk minder maar goed, ik ben dus eigenlijk gewoon van op de radio te presenteren, korte presentaties doe ik eigenlijk nooit lange interviewprogramma's op de radio je doe korte stukjes en reportages Heb ik vroeger gedaan. Maar vooral korte presentaties. En op een bepaald moment had ik zoiets van. Het zou mij wel boeien misschien om een keer iets te doen dat langer duurt. Ik weet ook niet of ik dat kan. Ik heb daar wel interesse in. Ik hou van boeken. En laat van. Stel je voor dat ik dat een keer. Stel je voor dat je zou doen. Misschien moet ik dat doen. En dat begint eigenlijk. Ik zit met mijn vriendin Marie. Ze zijn al samen in de auto. En ik weet nog, we reden naar de richting op de E17, op de Kennedy-tel. Zitten we naast elkaar en dat is het meest geweldige moment. En wat wij dan doen, dat is, dan zeggen wij, soms, juh, alleen maar wat we gaan doen. Zeg wij, zotte ideeën. Zotte ideeën, dat zijn dingen die je niet gaat doen. Op je werk, of in het leven, dat je niet gaat doen. Dus dat is het idee. Je zegt dingen die je niet gaat doen. bijvoorbeeld een zot idee ik begin een wekelijkse podcast over boeken maar ik ga dat niet doen en zij heeft dat ook zij heeft ook een zot idee om op haar werk maar je voelt al een zot idee plant een zaadje en dan begin je daarover te babbelen of dan zeg je van oh maar wacht eens ik had drie maanden geleden het zotte idee, ik heb daar eigenlijk nog eens over nagedacht, over dat zotte idee dat ik zieken niet uit doen en zo gebeurt dat dan en zo is dat eigenlijk ontstaan en een bepaald moment heb je dat beslist van ook in de auto, dat was in Frankrijk geloof ik, nee, dat was in Frankrijk van ik heb het list ik ga dat doen, ik zou dat zo graag doen, ik heb beslist van ik ga een podcast doen, ik heb nog geen naam maar het moet zijn met boeken en tweede beslissing, ik moet een jobstudent hebben om te helpen, want ik deed toen nog de ochtendshow op de radio. Hij combineert zodat een heel slecht idee zijn. Dus voilà, zo is dat gegaan.

Ann Alice

Ja, deze podcast is ook een beetje ontstaan uit zo'n zot idee, inderdaad. Echt? Ja, echt? Ja, ik had eigenlijk niet echt ik wil met podcasters praten over waarom zij podcasten, want dat is een heel belangrijke vraag. Waarom doe je dat? En ik merkte toch wel dat er heel veel zijn die daar ook gewoon niet bij stilstaan en gewoon begonnen zijn, zonder daar veel over na te denken. Maar ik merk nu, na 169 afleveringen, is dit al dat ik toch meer en meer gasten krijg die zeggen ja, het is misschien ontstaan uit een zot idee, maar ik heb er toch wel even over nagedacht van waarom ga ik dat doen? Voor wie ga ik dat doen?

Wim

Dus ik heb daar wel... Ik heb daar wel... Ik heb daar dus vervolgens wel lang over nagedacht. Dus dat was eigenlijk zo begonnen van, oh, hij is zo los. En dan zo beslist van, oké, dit ga ik doen, zo ga ik het doen. En dan had ik het ongelooflijke geluk dat Marie, mijn vriendin, zei, ik vind van, ja, een jobstudent vinden die dus eigenlijk kan helpen daarbij hebben. Als ik de ochtend doe, dan hij had dat sowieso mislopen als ik dat niet doe. En Marie zei meteen, Kato! Kato was onze babysit.

Ann Alice

Oké.

Wim

Onze babysit, die op dat moment aan het RITS studeerde. En die daar audio studeerde. En die eigenlijk heel graag podcastmaker wou worden. Maar ik had daar, Marie, ik had daar nog niet bij stilgestaan, maar Marie zei, Kato natuurlijk, ik zou God, ja, natuurlijk. Ja, wat een... En doordat zij dat zegt, viel dat los allemaal. Ze vielen alle blokjes zo... Tick, tick, tick, tick, tick, tick. Ik zei van, het zou echt kunnen dat zij dat wil doen, want daarom zit het wel vanaf. En Kato zei onmiddellijk ja. Maar echt onmiddellijk ja. Dat was fantastisch. Dat was echt zo de noodzakelijke... Stap je? De noodzakelijke push die nodig was om te doen. En toen ben ik beginnen nadenken van, hoe gaat dat eruit zien en zo, wat gaan we doen, hoe ga ik dat doen? Want dat klinkt natuurlijk, en dat weet jij als de beste, het klinkt natuurlijk als van, ah ja, evident dan, gevraagd dan dat of dat en mensen die antwoorden dan en klaar en lala. Maar natuurlijk is dat helemaal niet evident. Je moet daar zeer goed over, als je er niet goed over nadenkt, dan loopt, is dat slecht, dan werkt dat niet, is dat niet goed, dan loopt dat mis, dan botst je naar drie afleveringen op van, En wat nu? Dus dat is heel moeilijk. Je moet daar echt goed over nadenken. En dat heb je dan ook wel proberen doen.

Ann Alice

Oké. En Kato, ik kan me voorstellen, als je begonnen bent, zes jaar geleden al, dat die ondertussen afgestudeerd is, doet ze dat nog altijd?

Wim

Ja, ja. Nee, nee. Voor mij niet. Dus we hebben dan drie jaar, omdat zij dan, zij was dan inderdaad afgestudeerd, maar ik kan geen ik kan enkel een jobstudent betalen ik kan geen zelfstandige betalen dat is gewoon veel te duur ik betaal dat gewoon zelf dus ja, ik kan dat niet ik kan niet iets anders dan een jobstudent betalen een jobstudent is goedkoper dan een zelfstandige en dus ik moest een jobstudent hebben dus ik heb gezegd zij heeft dan eigenlijk de overdracht gedaan naar een opvolgster dat is nu Kaat die ook op het RITS studeert en die eigenlijk, en vanaf nu, vanaf het moment dat wij nu met elkaar praten, nu ben ik op zoek naar een opvolger voor Kaat. Dat moet ik nu gaan vinden, want Kaat gaat binnenkort naar haar laatste jaar en wil zo stilaan afronden, wil zich eigenlijk concentreren op haar eindwerk. En zij heeft dan nu ook toch twee jaar gedaan, twee minuten, twee jaar gedaan. Dus ik moet sowieso eigenlijk nu weer een nieuwetje opstuïent vinden. Dus als er mensen geïnteresseerd zijn, meld u aan. Ja. Op mijn e-mailadres of op Instagram, vind je mij. Ja, nee, maar ja, ben er wel op zoek naar. Dat is wel belangrijk, want dat is echt heel belangrijk. Ja, ja. Dus voilà. Dus Kato dan nu, en wat zij doen is twee dingen. Zij maakt een voor... Dus zij doet de research voor de gast. De research waar ik dan mijn voorbereiding van maak. Research die niet door TGPT kan gebeuren. Nog niet, misschien later wel. Maar nu is dat nog... Dat gaat nog niet goed. Dat is gewoon totaal niet goed genoeg. Maar ik belangen niet voor wat ik nodig heb. En het tweede wat hij doet, is een eerste montage. Dus eigenlijk, zij maakt de eerste montage. En naarmate zij langer werkt, voor mij, is dat de montage. Stom je? Dat is de maïn, begin is dat niet meer. En de bedoeling is dat de jobcent ook een aantal online dingen doet. Maar dat is nog niet vast. Dus zo, voilà. Dat doet zij. En dat loopt heel goed uit. Dat is fantastisch.

Ann Alice

Ja, maar ik kan me voorstellen, want je doet niet alleen de podcast, maar er hoort ook een nieuwsbrief bij die podcast. En die moet ook geschreven worden. En het boek, want dan had je nog eens een zot idee. Ik ga er ook een boek van maken.

Wim

Ja, ja, ja. Ja, ja, ja. Jawel, ja. Maar dat gaat zo langs, dat gaat zo in stukken. Het eerste wat er bijgekomen is, want er zijn eigenlijk een aantal, inderdaad, je noemt nu een aantal zo tentakeltjes die eruit gevloeid zijn uit de podcast. Het eerste wat er bijgekomen is, is opnames voor publiek. Want dat gebeurde dan plots voor iemand dat, wil je dat niet voor publiek doen? Ik had er niet over nadacht. En dan ben ik dat beginnen doen. En dus nu, ja, nu begint dat, moet ik zeggen, wordt dat iets te veel. Het is zeggen, ik ga even uitleggen, de podcast is vrijwillig, dat is eigenlijk een hobby, dat is een dure hobby, want ik moet dat betalen. Maar de live opnames, opnames voor het publiek, dat is in een bibliotheek, of op een literair festival of gewoon in een culturisch centrum ofzo. Vraag je dat vaak. En dat is voor publiek en daar vraag ik geld voor. Dus ik vraag daar een fee, een bedrag voor. En daarmee kan ik een aantal afleveringen van de podcast betalen. Dus dat is de enige echte inkomstenbron van de podcast. Er zijn nog een paar mini-inkomstenbronjes, maar die zijn eigenlijk... Ja, daar kun je niks mee doen. Maar dat wel. Dat is echt een waardige inkomstenbron voor de podcast. Als ik er zo een aantal heb, pak het tien op een jaar, dan zijn de kosten van de podcast betaald. Niet ik, ik ben niet betaald. Ik doe altijd als vrijwilliger. En de gasten worden ook niet betaald. Maar wel, daar kan ik dan kaart mee betalen. En ook de kosten van de website, zo van die dingen. dat mag ik wel even uitleggen want het is misschien wel interessant om te kijken horen van hoe gaat dat zo gaat dat, dus daar daar betaal ik eigenlijk de kosten van de podcast mee dus dat is fantastisch dat je dat kan doen en nu zijn er dat eigenlijk vrij veel dat zijn eigenlijk zo 8 à 10 per jaar zijn er er wordt ook meer gevraagd, zijn er in ieder geval een aantal, ik moest weigeren ook omdat er te veel zijn of omdat het ja, praktisch niet lukt op die datum ofzo, dat is één, dat was de eerste uitloper van de podcast die gekomen is. Daarna op een moment hebben we beslist van een boek te... Inderdaad, nee, wacht. Nee, niet waar. We beslissen wel een nieuwsbrief, dan moet ik eerst zeggen. Een nieuwsbrief te maken. En een nieuwsbrief, die heet drie dingen. En dat is eigenlijk wekelijk. Elke woensdagochtend komt er een nieuwsbrief. En in het begin was dat eigenlijk een aankondiging van een live opname. Dat vroeger kan ik een nieuwsbrief doen. Maar ik wou al lang heel graag een nieuwsbrief. Heb jij een nieuwsbrief zelf?

Ann Alice

Ik heb een nieuwsbrief, maar die is niet zo consistent als die van jou. Mijn podcast is consistenter.

Wim

Ja, oké. Maar voilà. Maar mijn nieuwsbrief is elke week. En het ding is, wat daarin staat, is de podcast gewoon elke keer. Met je het verhaal van de podcast. Maar ook boekentips van mij soms. Soms ook persoonlijke dingen. Soms ook andere tips, cultuurtips of andere. Of onzin. Of duidelijk van alles zo. Vandaag, die je vandaag tevallig online komt, is er een kondig ik voor het eerst aan dat er een boekenclub gaat zijn van drie boeken op Boektopia. Dat is iets dat er vandaag dan voorin staat. En nog andere dingen ook. Dus dat is de nieuw brief.

Ann Alice

Een ideetje dat ik heel graag van jou wil stelen uit drie dingen is dat je ook een item hebt over de gasten die al geweest zijn. wat zijn ze nu aan het doen? Ik heb ondertussen, ja, we zitten aan aflevering 169, dus ik denk dat het een mooi moment is om ook eens aan mijn voorbije gasten te vragen, wat zijn jullie nu aan het doen? En dan misschien ook eens in mijn nieuw te delen. Ja, dat is super tof.

Wim

En je kunt dat ook volgen. Je kunt ook echt zo, ik ben dan zo geabonneerd op nieuwsbrieven van mijn gasten, en ik zie dus regelmatig dingen. Maar ik heb nog wel de behoefte dat ik dat beter doe, want het is, enfin, Ik mist zelfs wel een keer iets, maar dat is toch onvermijdelijk. Maar toch, ik vind dat wel heel leuk om te doen. En ook, dat geeft het gevoel een beetje dat je zo... Het gevoel van, dat is wel een community, die drie boeken. Dat is ook wel zo. Als je op Instagram kijkt, dat is echt een community. Dat zijn echt mensen die samenhouden van boeken. Dat is fantastisch hoor, dat is echt heel leuk. Dus dat... En wat er ook is met die nieuwsbrief, Waarom ik daar zo blij mee ben, is dat is echt een rechtstreekse toegang tot je publiek. Dus dat is ten eerste heel tof om te schrijven. Ik doe dat graag. Ik kan daar dingen in kwijt. Zo van, oh, die boek, die boek. Dat vind ik leuk. Die film. Maar dat is echt ook, je hebt rechtstreeks toegang tot je publiek. Bij Instagram weet je, als je iets post op Instagram, dat hoeveel procent, ik denk, 5% van je publiek die gaat zien. Gaat zien. Dus dat 95% van je publiek die niet gaat zien. 95% gaat die niet zien. Dat is veel. Bij een nieuwsbrief gaat van de mensen die... Want je hebt bij een nieuwsbrief ook altijd een deel dat gewoon die inschrijft maar niet kijkt. Maar van de mensen die zouden willen hem zien, gaat een heel groot deel die zien. 80, 90, gaat die zien. Dus dat is echt heel direct en heel fantastisch. En je kan ook heel veel dingen... Dus dat is heel, heel tof. Een grote aanraad voor mensen die dat niet doen. Ja. Mijn heet drie dingen. Ik zit op, voor je geïnteresseerd, ik zit op Substack. Zit jij op wat? Zit jij?

Ann Alice

Ik zie meer en meer die beweging naar Substack, inderdaad. Maar ik gebruik Mail of Light om mijn mails te versturen.

Wim

Oké, oké. Substack is heel gemakkelijk, is gratis. Kan je ook een betaalmodel? Ik heb geen betaalmodel nu, maar dat kan je toevoegen eventueel. Dus dat verlaat. Dat is de... En dat wat jij eigenlijk zei... Je boek, ja. Het boek, ja. Dus dat is... Ik ga even een pakken. Het leek hiernaast. Sorry, ik heb hiernaast. Dat is voor Ellen. Dat ligt klaar voor Ellen. Dus ja, ik heb dat gesigneerd voor Ellen. Ja, die heeft die gevraagd. En ik heb hem gesigneerd voor Ellen. Wat ik doe... Dat is bij mij thuis. Dat is dan achter mij. Er staan dozen met boeken. Mensen bestellen ook rechtstreeks op de site. Dat is heel grappig. Ja, ja. Tof is ook... Want je kunt het ook in de boekenwinkel kopen, natuurlijk. Maar tof is ook dat ik dus gewoon... ik schrijf, dat ik de mensen meedoen van, ah ja, schrijf er eens in voor mijn vriend Christophe en gelukkig het 20e verjaarding heb en dan schrijf ik dat in, dan schrijf ik dat op, dat is fantastisch dit is het boek en dan is ik gekomen omdat de podcast al een tijdje bestond, vijf jaar en dan is het van uitgeverij Lano, die hebben dan gevraagd van, zou je geen boek, zou je geen nee, ze belde eerst en zeiden ah, zou je iets willen doen met ons? Ik dacht van ja, zeiden een schuurkalender, ik zo Nee, ik wil geen schurklein. Een tweede vraag. Een boek. Ja, een boek. Dat is een podcast over boeken. Natuurlijk wil ik geen schurklein. Maar goed, dat is uiteindelijk geworden. En ik ben heel trots. Moet je eens kijken. Want het is echt een heel mooi boek. Het is echt zo... Ik ben heel trots en heel blij hoe ze dat schrijven. Dat is volledig de... Ik heb het geschreven, maar de vormgeving... Moet je eens kijken hoe mooi. De vormgeving is door de uitgeverij. En dat is echt zo mooi. Maar zo mooi. Wacht even nog. Wacht, hè. Skontje. Ik ga even de bladzijden zoeken van Harry Potter. Maar echt hoe schoon is dat. Wat is Harry Potter. Maar echt waar is zo prachtig. Mijn dochter, die grote fan is van Harry Potter, zei meteen van... Oh, zo mooi. En ze heeft gelijk. Want het is ook heel mooi. Wacht, daar ga ik het nu vinden. Dat ga ik natuurlijk niet vinden. Ah, maar kijk dit. Kijk zo. Die beer. Kijk eens hoe mooi dat is. Oké. Zie je? Dit is nu niet van Harry Potter, hè. Maar hoe mooi dat is. Oké.

Ann Alice

Ja, nu is het wel beslist dat ik het boek ga kopen.

Wim

Is het boek dan niet eens gekomen?

Ann Alice

Nee, want elke keer als ik naar de boekhandel ga, dan ben ik er naar op zoek. Maar het ligt niet in de standaard boekhandel in Leer.

Wim

Maar vraag het maar.

Ann Alice

Maar ik wou het graag even eens inkijken, omdat ik eigenlijk heel veel op e-weeder lees. En er is ook een e-boekversie beschikbaar. Maar als het echt een mooi boek is, dan koop ik het nog wel echt op papier.

Wim

Maar ik ga je niet verplichten, maar kijk, dit is de Harry Potter pagina. Dit is de Harry Potter pagina, maar kijk eens, hoe schoon is dat gedaan. Dat is toch echt prachtig. Enfin, maar ik wil zeggen, maar ja, het is, kijk, wat ik vooral merk is, mensen, ik wil niet dit boek promoten, maar goed, ik ben er gewoon ook heel trots op. Mensen zijn er blij mee, en mensen, wat er gebeurd is, ik heb zo'n eerste lading, mensen gehad die het boek gekocht hebben, en dan, wat er dan gebeurt, dat was echt hilarisch, grappig dus dan kreeg ik allemaal bestellingen via mijn site dus we mostink.be is mijn site en mensen bestelden en plots kreeg ik allemaal bestellingen nog eens en ik dacht van er is mis ik ben in de kijkers ik ben echt meeldeld van je hebt het al besteld en die mensen het is een cadeautje. En dan schreef ze dat. Dan zag ik het uiteindelijk wel. Want dan stond het erbij. Als ze dan een aparte mail geschreven. Het is een cadeautje. Voor die en voor die. En nog iets. En voor mijn vader. En voor mijn moeder. En dat van. Ja maar je mocht ook in één keer voor drie mensen. En dan plots. En dan vriendin van mij. Vriendin van mij. Filien. Had ik dus. Ik had haar het cadeau gedaan. Zodat ik had haar cadeau gedaan. En plots. Streef hij van. Ik wil graag vijf exemplaren bestellen. Ik schreef. Vijf. Ja, ja, voor mijn moeder. Ik zo, oké, voor je moeder. Oké, wauw. Voor de boekenclub van mijn moeder. Ik zo, oké, goed. Vijf, oeh, vijf, dat is wel veel. Ja, is goed. Vijf exemplaren, ja. Ja, ik zal dat in dozen inpakken. Ik zal dat in dozen inpakken. Dat is hier, hè. Hier pak ik dat dan in de dozen. Dat is zelf. En, en dan, en nu, dus die had dan één exemplaar voor haar moeder. Vijf exemplaren voor de boekenclub van haar moeder. En nu heb ik een bericht gekregen van Feline. Dus van mijn gsm. Van Feline. Zij heeft, wacht, ik ga het Dikke, dikke, dikke. Hoe is dat? Wat meen je dit? Wacht even. Ja. Komt ie? Mijn mama liet me... Mijn mama liet me daarnet weten dat ze rond haar verjaardag in oktober graag nog tien boeken zou hebben voor haar andere boekenclub. Ik zo, nog tien. Ja, ja, nog tien. Ik zo, oké, goed. Dus dat is mijn meest enthousiaste afnemer. Is de moeder van... die moet er een keer niet zo goed. En dus zij gaat dus binnenkort tien boeken bestellen. En ze had al zes of vijf of zes. Dus ja. Maar goed, ik wou ben je zeggen, het is een heel, ik ben er zelf los van, ik ben er gewoon heel blij mee. Omdat het echt zo een beetje naar mijn gevoel heel goed de sfeer van de podcast uitstraalt. Namelijk een enthousiasme voor boeken. Want wij houden samen van boeken. En wat het boek ook is, of dat nu een strip is, of een cookbook, of een jeugdboek, of een young adult, of een dure roman, of een... Dat is allemaal een kinderboek, Annie MG Schmidt, Harry Potter. Allee, alles... Alle boeken zijn boeken. Dat staat er altijd, en daar ben ik zo blij mee.

Ann Alice

Dus voilà. Inderdaad. Ja, mooi hè. Ik vroeg mij ook af, want op de cover van jouw podcast staan er ook drie boeken.

Wim

Ja.

Ann Alice

En dat is al van bij het begin, denk ik, dezelfde cover met diezelfde drie boeken. Het is niet dat je elke keer een episode-cover maakt met de drie boeken die jouw gast gekozen.

Wim

Nee, vind je dat ik dat moet doen?

Ann Alice

Dat zou misschien nog een leuke extra zijn, maar dat vraagt wel wat extra werk. Dus zie je dat je jobstudent dat ziet zitten misschien. En dan moet je eraan denken om elke keer die foto te maken. Dat vraagt wel wat. Maar die boeken intrigeerden mij. Naar aanleiding van ons gesprek nu begon ik me af te vragen. Want eigenlijk heb ik die drie boeken nooit in detail bekeken die op die cover staan. Het is ook vrij wazig. Ik heb geprobeerd om te achterhalen welke boeken het zijn. Ik denk dat ik ze gevonden heb.

Wim

Waar ze gevonden? Oké. Ik weet het zelf niet. Ik weet één van de drie weet ik, denk ik.

Ann Alice

Poëzie van Michel Houlebecq.

Wim

Die weet ik.

Ann Alice

Becoming Yourself, maar daar was de auteur moeilijk, want er zijn verschillende boeken met die titel. Maar ik gok op Shunryo Suzuki.

Wim

Hoe heet dat boek?

Ann Alice

Becoming Yourself.

Wim

Ik denk dat antwoord op de vraag al. Kom maar eens, maar goed. Becoming Yourself. Oké.

Ann Alice

En dan Elke vriendschap met mij is verderfelijk, van Joseph Roth en Stefan Zweig. Ik wou vragen, zijn dat jouw drie boeken die iedereen is gelezen moet hebben. Of zijn het random?

Wim

Nee, het zijn random. Sorry voor je research. Sorry, ik weet dat je dat nu drie uur aan je werk hebt, zo die boeken te... Maar goed, dat je AI ingeschakeld hebt en de energie van België voor één dag gebruikt om te ontleden. Maar nee, totaal niet. Ik had gewoon... Maar het ding is een beetje... Ik ben daar wel zo wat beschaamd. Ik ben daar wel zo wat beschaamd over die dingen van die podcast. Dat klein, je hebt het over dat klein beeldje van de podcast. Ja, kijk, een professionele podcastmaker maakt dat niet zelf. Die schakelt iemand in die dat kan. Of AI. Nu, toen, in 2019, was er nog geen AI. Zonder iets. Ik kon dat niet aan AI vragen. Ik heb dat dus zelf in elkaar geknutseld. Vandaar dat dat zo lelijk is. Dat is echt het lelijkste logo. Dat is het verschrikkelijkste logo. Ik heb zo'n keer voor de morgen een reeks afleveringen gemaakt van samen met de morgen. Lange leden. En toen was dat echt een heel pijnlijk moment. Want dan zeiden die mensen van de morgen in zijn departement tegen mij ja, wij hadden ook nog een voorstel en ik zo, ja, wat is het voorstel? ja, om het logo te veranderen ik zo, oké ja, want we denken dat het misschien al zijn van, dit is het toke lelijkse logo aller tijden dit kunnen wij niet gebruiken maar uiteindelijk hebben we dat niet gezegd, nee, we gaan dat niet doen want ja, dat is wel een beetje herkenbaar, ook al is dat lelijk En heb ik dat zelf, die lettertypes. Mensen vragen ons dan, ja, ik wil dat, wat lettertype is. Ik heb geen idee, ik weet je dat niet. Ik heb dat gewoon daarop getypt en dan gebruikt. Ik weet dat niet, ik weet daar niks van. Ik snap, ik weet dat, ik heb je dat gewoon zo wat, die foto genomen, zo wat. Daar, daar, echt letterlijk, daar, direct. En dan zo met drie boeken, dadaala, en zo wat geprust, en zo wat uitvergroot. Ik heb daar niks van. Dus ik weet dat het lelijk is, maar ik kan dat. En nu heb ik zoiets van, ja, whatever, dat lelijk is. Het is van mij, ik heb dat zelf gemaakt, ik heb dat gewoon in elkaar gefladderd. En dat is nu gewoon, ik herken dat nu zelf als het loo. Ik zie van ver van, ah ja, dat is het loo van de podcast. En dat dat niet mooi is, whatever. Maar dus helaas zijn dat niet mijn drie nemen, of gelukkig. Dat is goed eigenlijk. Dat zijn dan niet mijn drie favoriete boeken. Ik moet wel zeggen dat de poëzie van Michel O. L. Beck, ik ben wel fan van Michel O. L. Beck, niet van de man, maar van de schrijver. En dus die poëzie, ik vind dat eigenlijk wel heel tof dat ik dat heb, een zogevind leuk boek. En dat van Stefan Swaik heb ik ook, ben ik ook blij mee dat ik dat heb. Dat zijn zo'n denkbrieven tussen Joseph Rood en Stefan Swaik, ook een goed boek. Dat derde, plaat mij dood, ik weet niet eens wat boek het is.

Ann Alice

Ik heb er verschillende gevonden met die titel, maar er was er dus één bij van die Japanse auteur en... de link bij Japan, dacht ik niet.

Wim

Ik ga nu op mijn computer kijken naar het logo, want ik weet het niet. Ik ga nu echt op as we speak kijken, want ik weet het niet.

Ann Alice

Het is bijna niet zichtbaar welke boeken het zijn.

Wim

Ik heb dus de grote versie in kleur van het logo, en daar staat op... Ah, nee, nee, nee, het is niet waar. Ik weet wat het is. Nee, sorry. Ah, het is een ander boek. Nee, het is wel een tof boek. Wacht, hè. Nee, nee, nee, nee, nee. Muziek, ja, ja, ja. Nee, sorry, je bent mis. Het is een ander boek. Het is... Wacht, ze. Het is een boek... Wacht, even. En het is iets anders. En you end up... By becoming yourself. En dat is een boek over een Amerikaanse schrijver. Wacht, hè. Hoe heet hij nu? Wacht, ze. Nu moet ik even... Nu heb ik het verhaal. Nu ga ik wel denken dat ik het weet. D D Babbel dit dus zo, ik ga nadenken. And you end up by becoming yourself. Zo heet het. Een boek van een Amerikaanse journalist over een Amerikaanse schrijver, een heel bekende schrijver die Infinite Jest geschreven heeft. Infinite Jest is een boek van Wallace van David Foster Wallace dus oké heb je het boek Influenced van David Foster Wallace dat is een heel bekend boek en David Foster Wallace er is een Amerikaans journalist en die heeft hem gevolgd in tijd en dat boek gaat daarover, over dat hij hem gevolgd en het heet dus And you end up by becoming yourself. Daar ga ik nu op zoeken. And you end up by becoming yourself. En daar gaan wij zo de naam vinden. Nobody cares. Ik weet het wel, maar toch. Ah, voilà. Hier is although you... Ah, zo is het. Dus het heet. Although, of course, you end up becoming yourself. A road trip with Davis Foster Wallace. Is gegeven door David Lipsky. Voilà. Nobody cares. Maar we weten het nu toch. Voilà. Maar dat is goed, hè. Als je dan begint over welke boek dat is, dan wil je het weten.

Ann Alice

Dan wil je het weten, inderdaad. Maar dus, dat blijft mij nieuwsgierig zijn naar welke drie boeken vind jij dat iedereen gelezen moet hebben, maar gaat hier over podcasten. Dus misschien is het een idee om daar ook een aflevering in drie boeken over te maken.

Wim

Ja, mensen vragen dat wel geregeld. Wat zijn uw drie boeken dan? Dan zei ik van, ik ga een aflevering maken met mezelf. Aflevering 1000. Dan zeggen ze, ah ja, goed idee. Maar als ze het niet doorhebben, hoe het praatig gaat.

Ann Alice

Ja, dat is nog lang wachten.

Wim

Natuurlijk, dat komt nooit. Dat is goed. Maar nooit, dat weet ik niet. Maar ik heb echt, onlangs, een podcastmaker, waar ik graag naar geluisterd heb, die weet niet, duizend en zoveel. En je denkt, fuck, man, zoveel afleveringen. Maar die Amerikanen, ja, die verdienen daar ook natuurlijk mee. Dat is hun job, hè. Die doen niet anders. Dus ja, die kunnen dat echt zo. Die doen dan zo twee per week. Deze week heb ik de gast Harrison Ford en, ik ken het zo, en een bekend schrijfst of zo. Op een week dan, twee bekende, ik denk van, my god. Dus ja, bij mij gaat het zo snel niet.

Ann Alice

Nee, maar misschien aflevering 500. Dat is al wat erbij.

Wim

Nee, duizend.

Ann Alice

Echt duizend, oké.

Wim

Maar eigenlijk, het ding is, dat doe ik onderverstaan, ik wil dat niet, snap je? Ik wil dat eigenlijk niet. En Joris Hessels, in de aflevering met Joris Hessels, die heeft ook gezegd van, ik ga u interviewen over Utreboeken, heeft hij gezegd tegen mij. Ik heb gezegd, goed, aflevering duizend. Maar toen waren we nog maar aflevering 80 of zo, denk ik.

Ann Alice

Nee, nee, dat was nog langer geleden, want ik heb die toevallig net geluisterd, dat was aflevering 20.

Wim

20? Maar hoe ver dat was. Maar het ding is, dus aflevering 20, je denkt van ja, aflevering 1000 zou wel. Maar nu zit ik wel aan aflevering 311. Dus dat begint zo realistischer te worden. Is nog lang, maar toch. Maar ik vind,

Ann Alice

Jolie is een goede idee.

Wim

Ja, ja. Maar die is al lang vergeten. Die zegt ook tegen iedereen dat soort dingen. Je bent mijn vriend en ik ga... Dat komt dan, volgens mij gebeurt dat toch niet. Dus we gaan zien.

Ann Alice

oké, maar oké iets om daarna te kijken aflevering 1000, verlaat

Wim

veraf maar ja, nu weet ik wel kijk hè, ik doe de podcast nu 6 jaar dus eigenlijk moment dat wij elkaar spreken wordt hij binnenkort 6 jaar en we zitten aan de aflevering 311 dus dat betekent dat eigenlijk dat je weet van over nog zes jaar, zal het ongeveer zesendert, dan nog zes jaar, maar dan gaan we nog een jaar bij moeten doen, om die twintig, twintig, twintig. Dus dat gaat echt exact over zes, twaalf, over dertien jaar zijn.

Ann Alice

Oké. Dat is toch haalbaar?

Wim

Tuurlijk.

Ann Alice

Ja. Oké.

Wim

Heel serieus. Tuurlijk. Doe we. Dat was het over dertien jaar. Voilà. In 2038.

Ann Alice

Ja, ja. Maar boekje hoor is al maar. Want ik probeer hem ook te strikken voor deze podcast. Maar ik ben al in contact met zijn management. Maar hij heeft eigenlijk ook al wel ja gezegd. Vorig jaar op het podcastfestival in Oostende. Maar om dat dan ook nog geregeld te krijgen. Dat is een uitdaging in zijn drukke agenda. Dus boek hem nu al.

Wim

Wellicht. Wellicht. ik begin erin

Ann Alice

ik denk dat ik ook voor aflevering 1000 ga om Joris Hessels even te gast te hebben

Wim

geen haast podcast genoeg

Ann Alice

inderdaad

Wim

heb jij een favoriete podcast heb jij een favoriete podcast zo'n podcast dat je echt denkt wow, dit vind ik zo goed gemaakt dan ben ik benieuwd naar omdat je natuurlijk veel podcast luistert

Ann Alice

Ik laat er zoveel dat ik het moeilijk vind om echt de één favoriet uit te kiezen. Maar degene waar ik wel graag... Dat laatste is wel een bepaald type podcast. En dat is dus zoals drie boeken. Of bijvoorbeeld de Fritcast van Petra de Pauw is hier ook al te gast geweest. Dat vertrekt vanuit één vraag. Wat bestel je altijd in de frituur? In het geval van de Fritcast. En dan gaat dat gesprek in één uur tijd meestal. zo diep en persoonlijk en elke keer anders. Dat zijn wel de dingen waar ik graag naar luister.

Wim

Zo'n interieur podcast met mensen

Ann Alice

over hen zelf. En vertwekkend vanuit fritten of vanuit boeken of vanuit podcast. Dat maakt eigenlijk niet veel uit. Het is gewoon een mooi gesprek altijd.

Wim

Ja, dat is waar.

Ann Alice

Ik heb ook een Where Everybody Knows Your Name. Dat is... Goh, van... Nu ben ik ook zijn naam kwijt. Nu ga ik hem ook even opzoeken. Van de mannen van Cheers vroeger op tv. Dus ook altijd met wel vrij bekende namen.

Wim

En dat is Amerikaans dan, duidelijk.

Ann Alice

Amerikaans, ja. Maar het is een Amerikaanse podcast waar nog niet zo heel veel reclame in zit. Want daar heb je vaak met die Amerikaanse podcast. Dus het is nog te doen. Het is Where Everybody Knows Your Name with Ted Danson and Woody Harrelson Sometimes. En dan staat erbij Woody tussen haakjes Sometimes, want die kan er niet altijd bij zijn. Maar Ted Danson is dus de main host. En die heeft dan ook gesprekken met bekende mensen. Jane Fonda, Flea van Red Hot Chili Peppers, Jeff Goldblum zie ik hier staan, Tom Silek. En er is altijd wel een link, want ze hebben altijd wel op een of andere manier ook een link met Cheers.

Wim

Ah, echt wauw, oké. Ja. Oh, mooi. De man dat ik van sprak was Mark Maron. M-A-R-O-N. Mark Maron en zijn podcast heet WTF with Mark Maron. En die heeft dus nu, ik heb het net, die heeft dus net Jamie Lee Curtis gehad, Spike Lee heeft hij gehad, Ben Stiller heeft hij gehad, Questlove, bekende muzikant, dat zijn enkel maar de laatste afleveringen. En is het nu aan de aflevering 1680? En ik ben ook zo, omdat ik graag, ja, omdat je je wel graag hoorde, ben ik ook toen we in L.A. waren, naar een voorstelling van hem huis. Dus dat was niet met podcast, maar hij is comedian, maar dus naar een comedy optreden van hem gaan kijken. En dat is ook wel tof. Want dan zie je dus die podcasthost, die je zo wel graag hoort, en die je om een of andere reden wel woont of zo, zie je dan echt zo op het podium voor je staan, die stem voor je. Dat is echt wel heel cool. Dat is heel tof.

Ann Alice

Ja, dat kan ik me voorstellen. ja

Wim

hij gaat ermee stoppen

Ann Alice

ja ja, de grote opschudding in de podcast wereld dat hij ging stoppen inderdaad, ja

Wim

Mark Maron, even uitleggen, is bekend omdat hij dus in zijn garage bekende mensen ontving hij was gewoon in zijn garage en een van zijn gasten was Barack Obama toen hij president was in zijn garage dus dat was fenomenaal ja, fenomenaal natuurlijk Eén van de heel vroege podcastmakers. Het is jammer.

Ann Alice

Het is jammer dat hij ermee stopt, maar het mag ook tijd zijn voor iets anders. Als dat zo is, dan... Het is gewoon zo veel afleveringen. Ja, inderdaad. Bij jou kan het ook al tellen. Iets wat ik ook altijd vraag aan mijn gasten hier, waar ik altijd nieuwsgierig naar ben, Heb je al in al die opnames bloopers, blunders meegemaakt?

Wim

Goh, ça va wel, redelijk. Moet je denken, ze hebben bloopers, blunders meegemaakt. Ja, natuurlijk hè. Ik bedoel, het gebeurt wel dat je zo... Je pad me niet zo goed mee. Je weet wel, vragen of zo, maar daar voorkomt me niet zo vaak. Ik ben wel meestal zwaar voorbereid. Ja, nee eigenlijk, denk je, oei, goeie vraag, weet je niet goed. Het is altijd wel grote stress. In het begin had ik dat wel, dus ik was echt heel gestresseerd. Nu heb je dat niet meer, maar dat ik zo gestresst, dat ik wel gestresseerd was en dat je vooral denkt van, ik ben hier thuis bij deze man, ik ben zo, ik ben zo, ik ben dan bij Bart Zomer, die toen minister van Binnenlandse Zaken was, En die mij meeneemt naast zijn huis, in zijn bureau, waar dan zo zegt, ja, hier heb ik soms wel discussies over politiek, en dan denk je, hier gebeuren zo van die politieke besprekingen, waar zo toekomsten van landen van afvangen zijn. Die worden beslist over een stad, over een land, echt wel. En dan zit je daar en denk je van, ik zit hier. Ik vind dat wel, ik vond dat wel stressierend. En wat ik nu al heb, is dat aan een tijd dat je vaststelt bij jezelf, dat je dat wel aanwendt of zo. En dat je zo durft joviaal doen tegen mensen. Dat je denkt van, ik doe joviaal tegen wat ik had. Met wat ik gewoon een keer had. Ik heb ooit Mickey French geïntroduceerd in de podcast. Mickey French is een duo thrillerschrijvers, man en vrouw. En ik was op Boektopia en ik had daar een interview met hen. En de bedoeling was, en dat is ook gelukt, om hen allebei in de podcast te hebben voor de vijfde verjaardag van drie boeken. En dus het was een dubbel aflevering. Eerst interviewde ik hen beiden over haar drie boeken. En dan interviewde ik hen beiden over zijn drie boeken. Dus dat was echt perfect. Dat was drie boeken met Nicky van Nicky French. En dan Sean van Nicky French. Aller dat. En dat was echt... Toen was ik zenuwachtig. Ik was veel... Dat was echt zo. Want dat was dus... Maar dat zijn... Die mensen hebben miljoenen boeken verkocht. Over heel de wereld. Dat zijn mensen... Dat zijn de mensen die het meest boeken verkocht hebben. Van iedereen die ik ooit gintervuurde. By far. Die hebben meer boeken verkocht dan al mijn andere gasten. Samen gewoon. Zonder enige twijfel. geen alien twijfel. En dan kwamen, het was zo in een zaaltje op Boektopia, maar niet voor publiek. Toen zitten daar in dat zaaltje, en dan denk je van oh my god, die komen eruit. Hij is daar een uur op voorhand, heel die micro klaar zijn en allemaal aan het doen. En dan kwamen die binnen, die Nicky French, die waren binnen. How are you? Hi, oh thank you, you're so excited. En ik gewoon van, oh my god, die vinden dit tof of wel? Oh, it's such a good idea. Het is zo geweldig dat je dit wil doen. Dank u wel dat wij uw gasten mogen zijn. Ik zo, eh, nee. Omgekeerd. En dat was fantastisch. Dat was echt fantastisch. Dan hebben die twee uur met mij gepraat over een boek. En echt, en deze boek en die boek. En dat hebben wij gebruikt daarvoor. En als je dat leest, dan voel je toch dit en dat en dat. En dat was zo ongelooflijk. En ik zat echt in het begin echt te trillen. En ook als mijn opnameapparaat het nu begeeft, echt waar hij zijn ramp, maar dat was gelukkig niet gebeurd. En dat was fantastisch. Dat was zo'n goed gesprek. Het was echt doodzinuigachtig, maar dat was een geweldig gesprek. Dus ja.

Ann Alice

Ja, inderdaad. Ik heb daar graag naar geluisterd ook.

Wim

Ja, fantastische mensen. Fantastische mensen. Hij verwacht aan je. Hij denkt van, ja, weer eens een interview. Snap je, zo weer eens. dat die moeten doen, zoals zoveel. Maar ja, die waren echt in de wolken, ook achteraf dan. Dit was great. Maar die doen, dat is wel heel vriendelijk, hè. Die zijn altijd wel zo, maar toch, ja, dat is toch wel heel speciaal.

Ann Alice

Ja, inderdaad. Ja, die podcast opent ook wel deuren, hè.

Wim

Ja, ik weet het niet. Ik weet het niet goed. Ik denk dat mensen die van boeken houden, vind ik het natuurlijk ook wel leuk om over boeken te praten. En ook in een keer, voor hen was het denk ik leuk om niet over hun eigen boek te praten, maar ook over andere boeken te praten. Ik denk dat dat gewoon het aantrekkelijke daarvan wel is.

Ann Alice

Ja, daar ga je ervan uit. Omdat ze auteur zijn en echt massa's verkopen en ook heel veel schrijven, dat is echt productie aan snel tempo. soms ook wel. Dat ze zelf ook graag lezen, maar dat is ook misschien niet altijd zo. Ik heb veel podcasters gesproken, bijvoorbeeld die zelf niet graag naar podcasts luisteren.

Wim

Oké, ja, oké, goed. Nu, ik denk dat dat bij schrijvers echt wel anders is. Ik denk dat dat niet kan. Ik denk dat je niet een schrijver kunt zijn, maar schrijver, ik bedoel niet een boek publiceer, want je kunt ook gewoon een boek publiceer over je. Als je psychotherapeut bent en je een boek kan, dat kan een goed boek zijn en perfect. Maar, ik bedoel schrijvers, mensen die echt gewoon fictie schrijven of boeken schrijven als job, die dat echt heel vaak doen. Ik denk dat dat echt niet mogelijk is dat die niet graag lezen. Ik denk dat dat niet kan. Ik denk dat dat gewoon niet kan. Ik denk dat dat niet...

Ann Alice

Ik denk ook dat je door veel te lezen een btw-schrijver wordt en daar daardoor ook misschien wel een betere podcaster wordt, zo veel naar podcasts te luisteren ook.

Wim

Ja, ja, ja, ja. Maar ik denk dat dat bij alles zo is. Ik denk dat je een beter timmerman wordt door te kijken naar hoe heeft die dat gedaan, hoe is dat gemaakt, hoe is dat. Tuurlijk, ik denk dat dat bij alles zo is. Ja. Maar natuurlijk zijn sommige mensen niet technisch geïnteresseerd. Kijk, bij mij is, sommigen zijn niet technisch geïnteresseerd in de beste podcast maken. En dat hoeft ook niet. Sommige mensen maken een podcast puur voor het inhoudelijke. Eigenlijk is dat bij drie boeken ook zo. Ik maak een podcast niet om de technisch beste podcast te maken. Want dan zou ik op reportage gaan en geluidjes nog bladeren en boeken dat eronder monteert. Dat doe ik allemaal niet. Want dit is echt een podcast voor het inhoudelijke. Die gemaakt is voor het inhoudelijke en niet voor het technische. Natuurlijk, wat mij wel dat bij mij wel technisch belangrijk is, is het interview. Dus je moet eigenlijk zo... Waar ik wel mee bezig ben, is van... Hoe doe je dat? Iemand goed interviewen. En hoe maak je je skills, wat dat betreft, beter. En daar kun je wel heel veel van leven. Ik heb het veel geleerd van Welcome to the AA. Van Alex Zeknieuw en Andries. Heb ik wel, door daarna te luisteren, een bepaald ding geleerd. Geleerd wel dingen. of door naar Mark Maron te luisteren, waar ik net van sprak, met zijn duizendzijnd aflevering, leer je wel, je leert daar wel van, ah ja, die doet dat zo, die vraagt dat zo, die doet dit nu. En als duisterer valt dat niet op, maar als podcastmaker misschien wel, of als radiomaker wel, omdat je daarop gefocust bent van, ah ja, ik wil dat er iets gebeurd in mijn podcast, bijvoorbeeld of zo, dat soort dingen.

Ann Alice

Ja, ja. Maar de audio-kwaliteit is ook wel belangrijk voor jou, denk ik. Niet de sound-effects, maar de technische kwaliteit, dat het goed klinkt, dat er niet te veel storende achtergrond geladen zijn.

Wim

Ja, ja, tuurlijk wel, maar dat is basis, dat kun je niet geladen. Ja, ja, dat is waar. Ik heb nu weer een instelling veranderd en zo, maar zit je daarmee bezig. Maar ja. Maar waar ik vind... Waar ik vind... Van houdt... Is... En soms zeggen dat ik mijn gasten soms niet. Is... Ik hou ervan... Als er iets... Iets of iemand binnenkomt. Ik vind dat fantastisch. Dus als er in mijn podcast... Iemand zou kunnen binnenkomen... Dan hoop ik dat dat gaat gebeuren. Een poes... Of een hond... een partner of een kind. Ik vind dat fantastisch. Omdat dat... Om verschillende redenen. Maar een van de redenen is dat het relief brengt in de podcast. Je hebt een gesprek en plots, zoals je weet, wat ik fan van ben, maar dat is puur ik heb nu puur technisch over dynamiek in praten en in luisteren en interview, is wat wij daar straks deden, van dat opzoeken van dat boek. En jij aan het opzoeken was van de dingen. Ik vind dat heel tof. Ik zou in mijn podcast daar heel blij mee zijn. Waarom? Omdat praten even doorbroken wordt. Door iets dat eigenlijk denkt van, oei, maar die gaan nu iets opzoeken, dat is toch raar? Dat vind ik tof. Ik heb gedacht dat er iets is van, bij mij, ik was bij Sven Spijbroek, radiopresentator geweest. En plots komt zijn, kijk je, door het raam, we zien zijn zoon lopen en die loopt naar de voor, die belt aan de voordeur. Zacht ik? En sommige mensen in mijn gast zeggen van, oei, oei, oei, oei, oei, maar ik denk, yes, yes, yes, yes, yes, yes, yes, ik hoop dat hij die deur moet gaan open doen en dat hij niet, dat hij niet vanzelf hoopt, dat hij zo'n sleutel niet bij heeft. Ik hoop, ik hoop dat hij die bel ook hoort in de pot. Zacht ik? En inderdaad, Je hoort die bellen. En dan hoort hij van ver. En dan gaat hij dus gaan opdoen. En dan roept hij zo. En dan komt hij weer af. En ik vind dat geweldig. I love it. Omdat er iets gebeurt. Er gebeurt iets. En hij moet er zeggen van. We waren over bezig. En ik vind dat heerlijk. Heerlijk. Dat is zoiets technisch dat ik daarmee bezig ben.

Ann Alice

En dat knip je er dan ook niet uit.

Wim

Nee, nee, nee. Ik ga dat wel technisch inkorten vaak. Maar dat blijft er sowieso in. Ja, natuurlijk. Ja, zeker.

Ann Alice

Ja, ik ga dit er nu ook niet uitknippen, terwijl we even aan het zoeken waren, want inderdaad, ja, dat kan wel. Dat mag er voor mij ook in, maar als de service hier de deurbel zou gaan, ja, dat knip ik er dan wel uit. Ja. En mijn partner is niet thuis, die kan niet binnenkomen.

Wim

Ja.

Ann Alice

Die is gaan werken. Maar dat is ook al gebeurd. Als hij wel thuis is, dan komt hij af en toe wel eens een koffietje brengen of zo.

Wim

Voilà. Maar kijk, maar als luisteraar of zo, of kijk, of whatever van de podcast video of audio is, is dat dus leuk, hè? Dus dat is leuk, hè? Dus je bent aan het luisteren naar de podcast en plots komt de partner een koffie brengen. Plots krijgt het leven, want, laat ons eerlijk zijn, we zijn allemaal geïnteresseerd in mensen, hè? Plots krijgt het leven van die host, of van die podcast gast, in ieder geval host, krijgt plot, oeps, daar komt plot een elementje bij. Ah, oei, er is een partner die koffie brengt, die er een soort zorgzaam is, of zo. Plots begint je daar dingen bij te denken. Dat is leuk, hè. Dat is heel leuk, hè. Dus dat, daarom. Ja.

Ann Alice

Ja, ja, ja, inderdaad. Ik ga er misschien de volgende keer nog eens twee keer bij nadenken, voor ik iets eruit knip. Voilà. Ja, ik kan me dat... Ja, ik heb daar nog... Ja, dat heb ik nu eigenlijk nooit zo bij nagedacht dat dat extra dimensie geeft in het gesprek en relief, zoals je het heel mooi zegt.

Wim

Absoluut. Ja.

Ann Alice

Alright. Ik heb hier al super veel tips gehoord in dit gesprek. Heb je er misschien nog één als iemand nu zou willen starten met een podcast

Wim

Ja, ik heb een goede tip.

Ann Alice

De ultieme tip.

Wim

Maar het ding is een beetje dat mijn ultieme tip heel vervelend is en heel geldig voor alles wat je wil doen. Maar het is wel de beste tip. De tip is voorbereiding. Als je, hoe beter je voorbereid bent voor een podcast te maken of in het leven. Hoe beter dat gaat lukken. En hoe beter die podcast gaat zijn. En hoe groter de kans is dat die gaat blijven duren. En dat mensen dat graag gaan horen. Want hoe beter voorbereid, hoe hoger de kwaliteit zal zijn. Sowieso. Dat is geen vraag. Dat is hetzelfde als bij iets als een examen op school vroeger. Het is een duidelijk principe, namelijk hoe beter voorbereid voor je examen, hoe meer punten. Daar is zeer weinig vraag over, zeer weinig onduidelijkheid over hoe die relatie tussen voorbereiding en resultaat in elkaar zit. Het gebeurt heel soms wel een keer dat je een keer slecht voorbereid bent en dat je examen toch wel meevalt. Maar meestal is de relatie vrij duidelijk. Beter, beter. En bij podcast is dat ook zo. Hoe beter voorbereid, hoe beter de podcast. Bijna altijd. Dus dat is mijn tip. Bereid u voor zo goed mogelijk op alles. En uw podcast zal beter zijn. Dan beter dan iemand anders die hij niet gedaan heeft. Je maatswaar. Want er zijn er vandaag, samen met u, 30 die ook een podcast beginnen. Als jij, als jouw podcast, de best voorbereide podcast is, waar ik best over nagedacht is, ik durf er iets moois op te verwijden, dat jouw podcast degene gaat zijn, die gaat blijven en de rest niet. Voilà.

Ann Alice

Dus wist ik al wel een beetje. En lees ik ook elke week de nieuwsbrief. Maar was ik iets meer voorbereid. En heb ik wel, omdat ik ineens getriggerd werd door die podcastcover, en welke drie boeken staan daar nu eigenlijk op, ben ik dat gaan opzoeken. Maar dat is al meer voorbereiding dan wat ik normaal doe voor deze aflevering. En ik hoop toch ook dat ze goed zijn. maar ik denk dat we stilaan kunnen afronden we zijn al meer dan een uur bezig ik denk dat we nog uren kunnen praten over podcasts en boeken maar ik ga nog de laatste vraag stellen laatste twee kleine vraagjes als mensen nu naar twee boeken willen gaan luisteren zou je zeggen begin gewoon bij aflevering 1 of zit er eentje tussen dat bij jou wel extra veel indruk gemaakt heeft je hebt al gezegd Nicky French maar misschien nog een andere die moet je zeker luisteren

Wim

Nicky French is in het Engels dus dat is een beetje atypisch ik weet niet zo goed ik zou eens kijken in de lijst van de podcast om te kijken wie interesseert mij dat zou ik doen is er een naam bij dat je niet kent, en sowieso na bij die je wel kent. En iets kijken van, oh, deze persoon triggert mij, ik ga eens luisteren zo. En ja, dat is wel, ik denk dat dat wel to is. Zo zou ik het doen. Ik zou niet beginnen bij aflevering 1, dat kan je doen, maar sommige mensen doen dat, hè. Ik heb nu net weer een paar jaar geleden een mail gehad van, ik ben begonnen bij aflevering 1, en dan denk ik echt van, wow, echt waar, met 300, oh my god. Maar dat lijkt zo'n oneinde, maar goed, ja. Ik snap het ook wel. Sommige mensen willen echt systematisch afwerken. En dat mag ook.

Ann Alice

Sommige mensen hebben daar behoefte aan om echt te beginnen. Perfect. Helemaal goed. Maar als je zegt, kies er een naam uit die je aanspreekt. Wat ik ook heel vaak doe in jouw podcast, als het mensen zijn die ik niet ken, is al even gaan spieken in de show notes welke drie boeken die gekozen hebben. Want dan staat daar welke keer ook in. en als het dan een persoon is die ik helemaal niet ken, maar die drie boeken intrigeren mij wel, dan ga ik ook misschien wel snel even luisteren.

Wim

Ja, dat is ook een manier, inderdaad, ja. De site is mijn naam, gewoon wimosterlink.be, en daar staan altijd zo de show notes met de boeken en zo en een foto van de bibliotheek. Ja. Voilà. Maar dat is echt voor iedereen anders, denk ik, en ik denk dat dat goed is ook. Dat maakt mij ook niet uit. Ik vind dat gewoon heel leuk als iemand... Ik word zo vaak aangesproken op de podcast. Dat is echt ongelooflijk hoe vaak mensen zeggen van ik luister, dank u wel. Zeg vooral dank u wel. Hoe vaak dat ik hier dat gehoord heb de afgelopen tijd. Echt waar. In mails voor dat boek ook. Dank u wel, dank u wel. Dus ja, dat is tof.

Ann Alice

Ja, dat is super tof. Soms denk ik van Anne stopt me daarvan naar te luisteren. Want je wil niet weten hoeveel boeken dat ik al gekocht heb door naar jouw podcast en andere podcasts te luisteren.

Wim

Ja, dat is niet normaal.

Ann Alice

En ik ga die nooit in mijn hele leven allemaal kunnen lezen.

Wim

Het is doordelijk. Het is doordelijk. Ik vind het voor mij ook echt verschrikkelijk erg. Die lijstjes, die zijn zo tof. En mensen die al zo passioneerd vertellen over een boek, denk ik van ja, nu moet ik wel. Ik kan niet anders. Ik moet dit lezen. Tuurlijk, ja, moet ik. En dat is elke week. Ja, moeilijk.

Ann Alice

Ja, maar ik moet zeggen, ik zit nu ook in een boekenclub en sinds ik daar, dat ik dat heb, lees ik wel terug veel meer en met meer plezier ook.

Wim

Welk boek zijn jullie aan het lezen in de boekenclub?

Ann Alice

Oh, wij hebben een beurtrol om het bij elkaar thuis te doen. En de volgende keer is mijn beurt, dus mocht ik ook het boek kiezen. En we zijn aan het lezen Remarkably Bright Creatures van Shelby van Pelt. Maar ik denk, het is een Amerikaanse, dus ik moet waarschijnlijk Van Pelt of zo zeggen. Maar ja, Remarkably Bright Creatures. Het gaat over een oude vrouw die werkt in een aquarium en een vriendschap ontwikkeld met de octopus.

Wim

Oké. Oké. Klinkt wel tof.

Ann Alice

Ja.

Wim

Benieuwd. Ik heb niet gelezen.

Ann Alice

Ik ben nog net niet halverwege. Het is een heel leuk, maar ook heel gewoon chill boek om te lezen. Tot nu toe nog geen zware verhalen of zo. Ik heb het voel dat er nog iets gaat komen.

Wim

Gehoopt.

Ann Alice

Maar het is niet saai of zo, maar het is gewoon heel rustgevend om te lezen.

Wim

Ja, tof.

Ann Alice

Dus, voilà. Goed. Laatste vraagje. Wil jij een podcast nomineren om hier ook eens te gast te zijn? Heb je iemand in gedachten?

Wim

Oei, oei, oei. Fuck, ik heb niet meer nagedacht.

Ann Alice

Voorbereiding, Wim.

Wim

Ik heb toch gevraagd. Ik heb toch gevraagd. Ik heb niet meer nagedacht. Wacht. Maar ja, je hebt even een... Ja, ik heb er niet van aangebracht, sorry. Ja, wacht hè. Wacht, hier moet ik even goed nadenken.

Ann Alice

Ik kom te reest. In Top of Mind. Het mag ook Engels zijn, want ik heb ook een aantal afleveringen al gedaan in het Engels. Dus dat mag ook. Maar geef mij hier nu niet Mark Maron, want...

Wim

Nee, nee, nee. Waar ik direct aan denk, is de podcast Jonge Jaren van Ernst Jan Fout. Fout schrijf je P-F-A-U-T-H, is een Nederlandse podcast. Ik ken Ernst Jan, ik weet wie hij is, door een andere podcast. Hij heet POM, POM, podcast over media van Alexander Klubbing en Ernst Jan Fout. Die podcast POM heb ik heel lang naar geluisterd. En sinds, luister ik ook graag naar, sinds een aantal jaar doet die Ernst-Jan fout. Hij is eigenlijk een Nederlands ondernemer, een beetje ondernemer. Doet hij een eigen podcast waarin hij, het is een beetje een type waar je je zegt dat je interessant vindt, denk ik. Daarom denk ik aan die. Omdat hij gaat op bezoek bij mensen, bekende mensen meestal. En hij gaat zo polsen naar hoe ze geworden zijn tot wat ze nu zijn. Bijvoorbeeld Dirk de Wachter heeft hij zijn gast gehad. Maar ook Ilia Leonard Pfeiffer, Henny Huisman, de bekende Nederlandse tv-presentator. En ook zo heel veel, vooral bekende Nederlanders, maar ook al een aantal Vlamingen. Heeft hij te gast gehad. En de podcast is jonge jaren. En hij doet dat zo in reeksjes van, denk ik, zes of acht afleveringen of zo doet hij dat. En dat is wel heel goed gemaakt. Het is heel goed gemaakt. Goed voorbereid ook. Ja, en dat is eigenlijk wel een... Die zou ik willen nomineren. Ik ben ook bij hem thuis geweest om hem in mijn podcast te hebben. Een jaartje geleden of zo. Dus voilà. Ernst, Jan, fout, jonge jaren.

Ann Alice

Oké, goed. Dank je wel. En dank je wel ook voor het heel leuke gesprek om hier tijd voor te maken. En al die tips die je gegeven hebt. Ik heb ook een aantal goede quotes, denk ik, die ik kan uithalen om op mijn LinkedIn te delen. Dus altijd leuk.

Wim

Zeer goed.

Ann Alice

Met veel plezier.

Wim

Met veel plezier. Succes met de podcast. En met alles wat je doet. Met alle podcasts. Moet ik zeggen.

Ann Alice

Ja, ja. Het zijn er wel een paar.

Wim

Zo, dat meest.

Ann Alice

Ja. Maar ja, we doen verder. We hebben wat we leuk vinden.

Wim

Dus dank je wel. Met veel plezier.